Przejdź do zawartości

Fryderyk III Srogi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fryderyk III Srogi
Ilustracja
Fryderyk III Srogi z żoną
margabia Miśni
z braćmi Baltazarem i Wilhelmem I Jednookim
Okres

od 1349
do 21 maja 1381

Poprzednik

Fryderyk II Poważny

Następca

Baltazar i Wilhelm I Jednooki

landgraf Turyngii
z braćmi Baltazarem i Wilhelmem I Jednookim
Okres

od 1349
do 21 maja 1381

Poprzednik

Fryderyk II Poważny

Następca

Baltazar i Wilhelm I Jednooki

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

14 października 1332
Drezno

Data i miejsce śmierci

21 maja 1381
Altenburg

Ojciec

Fryderyk II Poważny

Matka

Matylda

Żona

Katarzyna z Hennebergu

Dzieci

Fryderyk I Kłótnik,
Wilhelm II Bogaty,
Jerzy

Fryderyk III Srogi, niem. Friedrich III., der Strenge (ur. 14 października 1332 w Dreźnie, zm. 21 maja 1381 w Altenburgu) – margrabia Miśni i landgraf Turyngii od 1349 r. (wraz z braćmi) z dynastii Wettynów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był najstarszym synem margrabiego Miśni i landgrafa Turyngii Fryderyka II Poważnego. Po śmierci ojca w 1349 r., zgodnie z jego życzeniem niedzielenia jego dziedzictwa na części, przejął wraz z młodszymi braćmi Wilhelmem Jednookim i Baltazarem (miał jeszcze brata Ludwika, przeznaczonego do kariery duchownej, późniejszego arcybiskupa Moguncji i Magdeburga) rządy w Miśni i Turyngii. Współrządy początkowo były formalne, faktyczną władzę posiadał najstarszy Fryderyk, który jednocześnie sprawował kuratelę nad rodzeństwem. Musiał dopuścić swoich braci do faktycznej władzy dopiero w 1368 r. W 1371 r. bracia ustalili zasadę zmiany na czele rządów co dwa lata, w 1377 r. zmienili okres zmian na jeden rok, a w 1379 r. ostatecznie podzielili terytorium między siebie (Baltazarowi przypadła Turyngia, Wilhelmowi Miśnia, zaś Fryderykowi pozostałe części, w tym tzw. Osterland; jednak najważniejsze terytoria miały pozostawać pod wspólną kontrolą).

Fryderyk z jednej strony dążył do ochrony swego terytorium przed zakusami ze strony otaczających je z trzech stron Luksemburgów, z drugiej poszerzał zasięg terytorialny władztwa Wettinów – w drodze zbrojnej uzyskał dużą część wójtostwa Plauen a kilka innych (leżących pośrodku posiadłości Wettinów) zhołdował, przyłączył Koburg we Frankonii będący wianem jego żony Katarzyny z Hennebergu, a także przejął od Wittelsbachów Dolnych Łużyc. Dzięki zrzeczeniu się ich na rzecz Karola IV Luksemburskiego, z którym blisko zresztą współpracował, zdobył środki finansowe, dzięki którym wykupił Leisnig, dotąd dzielący domenę Wettinów.

Po śmierci Fryderyka jego bracia oraz synowie dokonali ponownego podziału Miśni i Turyngii między siebie. Przeżyło go trzech synów: Fryderyk I Kłótnik (późniejszy książę elektor saski), Wilhelm II Bogaty oraz Jerzy, którzy początkowo przejęli władzę na terytorium przyznanym w 1379 r. ojcu.

Wywód przodków

[edytuj | edytuj kod]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Albrecht II Wyrodny
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk I Dzielny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata Hohenstauf
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk II Poważny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NN
 
 
 
 
 
 
 
Elżbieta z Lodbeburg-Arnshaugk
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NN
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk III Srogi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik II Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik IV Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Matylda Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Matylda
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bolko I Surowy
 
 
 
 
 
 
 
Beatrycze świdnicka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Beatrycze
 
 
 
 
 
 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Harald Schieckel: Friedrich III. der Strenge. W: Neue Deutsche Biographie. T. 5. Berlin: Duncker & Humblot, 1961, s. 520–521. [dostęp 2009-12-15]. (niem.).
  • Heinrich Theodor Flathe: Friedrich III. der Strenge. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 7. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1878, s. 565–567. [dostęp 2009-12-15]. (niem.).