Przejdź do zawartości

George Trevelyan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Trevelyan
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1838
Edynburg

Data śmierci

17 sierpnia 1928

Minister ds. Szkocji
Okres

od 8 lutego 1886
do marca 1886

Przynależność polityczna

Partia Liberalna

Poprzednik

książę Richmond

Następca

lord Dalhousie

Minister ds. Szkocji
Okres

od 18 sierpnia 1892
do 21 czerwca 1895

Poprzednik

lord Lothian

Następca

lord Balfour

George Otto Trevelyan, 2. baronet OM (ur. 20 lipca 1838 w Edynburgu, zm. 17 sierpnia 1928) – brytyjski polityk, członek Partii Liberalnej, minister w rządach Williama Ewarta Gladstone’a i lorda Rosebery’ego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był jedynym synem sir Charlesa Trevelyana, 1. baroneta, i Hannah Macaulay, córki Zachary’ego Macaulaya. Wykształcenie odebrał w Harrow School oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Na studiach był przewodniczącym Cambridge Union Society. Uczelnię ukończył w 1861 r. W 1862 r. został urzędnikiem służby cywilnej w Indiach.

W 1865 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Tynemouth and North Shields. W 1868 r. zmienił okręg na Hawick Burghs. W latach 1868–1870 był cywilnym lordem Admiralicji. W 1880 r. został parlamentarnym sekretarzem przy Admiralicji. W maju 1882 r. został członkiem gabinetu jako hłówny sekretarz Irlandii. W latach 1884–1885 był Kanclerzem Księstwa Lancaster. W lutym 1886 r. został ministrem ds. Szkocji, ale zrezygnował po miesiącu sprzeciwiając się rządowym projektom przyznania autonomii Irlandii.

Po śmierci ojca w czerwcu 1886 r. George odziedziczył tytuł 2. baroneta. W wyborach parlamentarnych 1886 r. Trevelyan utracił mandat parlamentarny. Wkrótce powrócił w szeregi Partii Liberalnej. W sierpniu 1887 r. wygrał wybory uzupełniające w okręgu Glasgow Bridgeton. W latach 1892–1895 ponownie był ministrem ds. Szkocji. W 1897 r. zrezygnował z miejsca w parlamencie i wycofał się z życia publicznego. W 1911 r. otrzymał Order Zasługi.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

W 1869 r. poślubił Caroline Philips, córkę Marka Philipsa. Miał z nią trzech synów:

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Horace, 1861
  • Letters of a Competition Wallah, 1864
  • Cawnpore, 1865
  • The Ladies in Parliament, 1867
  • The Life and Letters of Lord Macaulay, 1876
  • The Early History of Charles James Fox, 1880
  • History of the American Revolution, t. I-III, 1899–1905
  • Interludes in Prose and Verse, 1905

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]