Przejdź do zawartości

Gianantonio Davia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gianantonio Davia
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 października 1660
Bolonia

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1740
Rzym

Biskup Rimini
Okres sprawowania

1698–1726

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

10 września 1690

Kreacja kardynalska

18 maja 1712
Klemens XI

Kościół tytularny

S. Callisto
S. Pietro in Vincoli
S. Lorenzo in Lucina

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

10 września 1690

Konsekrator

Humbertus Guilielmus de Precipiano

Współkonsekratorzy

Réginald Cools
Jean-Ferdinand Van Beughem

Gianantonio Davia (ur. 13 października 1660 w Bolonii, zm. 11 stycznia 1740 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 października 1660 roku w Bolonii, jako syn Giovanniego Battisty Davii i Porzii Ghislieri[1]. Pobierał nauki na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie studiował filozofię, a w Turynie uzyskał stopień doktora utroque iure[1]. W połowie lat 80. XVII wieku przybył do Rzymu, na prośbę Innocentego XI, wstąpił do stanu duchownego i w 1687 roku został internuncjuszem w Niderlandach Południowych[1]. 21 czerwca 1690 roku został mianowany tytularnym arcybiskupem Teb, otrzymując dyspensę z powodu nieosiągnięcia kanonicznego wieku 30 lat[1]. 6 lipca został asystentem Tronu Papieskiego, a 8 sierpnia nuncjuszem w Królestwie Niemieckim[1]. 10 września przyjął sakrę biskupią, a miesiąc później zrezygnował z nuncjatury w Niderlandach[2]. Wiosną 1696 roku został powołany na reprezentanta Stolicy Piotrowej w Polsce i zrezygnował z funkcji nuncjusza w Królestwie Niemiec[2]. Dwa lata później został arcybiskupem ad personam Rimini[2]. W kwietniu 1700 roku został przedstawicielem Stolicy Apostolskiej przy cesarzu, jednakże pod śmierci Leopolda I w 1705 roku, Davia został wydalony z Wiednia, przez następnego władcę – Józefa I[1]. 18 maja 1712 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Callisto[2]. W drugiej dekadzie XVIII wieku pełnił rolę legata w Urbino i Romanii[1]. W 1726 roku zrezygnował z diecezji Rimini, a rok później został prefektem Kongregacji Indeksu, którym pozostał do śmierci[1]. Pełnił rolę protektora zakonu cystersów, a ponadto kilkakrotnie był niesłusznie pomawiany o sprzyjanie jansenistom[1]. W latach 1737–1740 był protoprezbiterem[1]. Zmarł 11 stycznia 1740 roku w Rzymie[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Gianantonio Davia. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-06-03]. (ang.).
  2. a b c d e Gianantonio Davia. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-06-03]. (ang.).