Przejdź do zawartości

Giandomenico Paracciani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giandomenico Paracciani
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1646
Rzym

Data i miejsce śmierci

9 maja 1721
Rzym

Prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników
Okres sprawowania

1717–1721

Biskup Senigallia
Okres sprawowania

1714–1717

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

18 listopada 1714

Kreacja kardynalska

17 maja 1706
Klemens XI

Kościół tytularny

S. Anastasiae

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 listopada 1714

Konsekrator

Fabrizio Paolucci

Współkonsekratorzy

Giovanni Patrizi
Niccolò Spinola

Giandomenico Paracciani (ur. 4 sierpnia 1646 w Rzymie, zm. 9 maja 1721 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 sierpnia 1646 roku w Rzymie, jako syn Bernardina Paraccianiego i Cecilii Melnagoli[1]. Po wstąpieniu do Kurii Rzymskiej został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, protonotariuszem apostolskim, relatorem Świętej Konsulty i kanonikiem kapituły katedralnej bazyliki watykańskiej[1]. 17 maja 1706 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Anastasiae[2]. W latach 1713–1714 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. 9 lipca 1714 roku został wybrany biskupem Senigallii, a 18 listopada przyjął sakrę[2]. Trzy lata później zrezygnował z zarządzania diecezją i został wikariuszem generalnym Rzymu oraz prefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników[1]. Zmarł dzień po zakończeniu konklawe 1721 – 9 maja 1721 roku w Rzymie[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Giandomenico Paracciani. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-15]. (ang.).
  2. a b Giandomenico Paracciani. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-15]. (ang.).