Przejdź do zawartości

Gustaw Bator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Bator
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1907
Kraków

Data i miejsce śmierci

13 maja 1955
Kraków

Wzrost

166 cm

Pozycja

napastnik, lewoskrzydłowy

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Nadwiślan Kraków
KS Grzegórzecki
1929–1934 Garbarnia Kraków 102 (28)
1935–1937 Kotwica Pińsk
1937–1939 KS Chełmek
1940 Cracovia
1940–1941 Wisła Kraków
1945–1948 MKS Kraków
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1931–1932  Polska 3 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Łobzowianka Kraków
Garbarz Zembrzyce
1954 Unia Pionki
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gustaw Bator (ur. 17 kwietnia 1907 w Krakowie, zm. 13 maja 1955 tamże) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika lub pomocnika, reprezentant Polski w latach 1931–1932, trener piłkarski.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Grę w piłkę nożną rozpoczął w klubie Nadwiślan Kraków. Następnie występował w KS Grzegórzecki oraz Garbarni Kraków[1]. W jej barwach w sezonie 1931 wywalczył mistrzostwo Polski[1]. W latach 1935–1939 grał w Kotwicy Pińsk oraz KS Chełmek. Podczas II wojny światowej występował w barwach Cracovii i Wisły Kraków w spotkaniach towarzyskich oraz Okupacyjnych Mistrzostwach Krakowa. Pod koniec czerwca 1942 był osadzony w więzieniu Montelupich pod zarzutem zamachu na niemiecki pociąg pod Krakowem[2]. W 1945 rozpoczął występy w MKS Kraków, gdzie pozostał przez trzy lata, kończąc karierę w 1948 roku.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski zadebiutował w rozegranym 14 czerwca 1931 spotkaniu z Czechosłowacją. Ostatni występ zanotował w następnym roku. Łącznie zagrał w trzech meczach, strzelił jedną bramkę.

Bramki w reprezentacji

[edytuj | edytuj kod]
LP Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu 
1. 10 lipca 1932 Stadion Wojska Polskiego, Warszawa  Szwecja 2:0 2:0 Mecz towarzyski

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej trenował kluby Łobzowianka Kraków, Garbarz Zembrzyce oraz Unia Pionki.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Garbarnia Kraków

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Okres świetności 1929-1931. garbarnia.krakow.pl. [dostęp 2019-12-02]. (pol.).
  2. Arnold Andrunik (red. Krystyna Chowaniec): Zapiski z osobistych przeżyć w czasie II wojny światowej i okupacji. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018, s. 73.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]