Przejdź do zawartości

Harlem Désir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harlem Désir
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1959
Paryż

I sekretarz Partii Socjalistycznej
Okres

od 17 września 2012
do 9 kwietnia 2014

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Martine Aubry

Następca

Jean-Christophe Cambadélis

Harlem Désir (ur. 25 listopada 1959 w Paryżu) – francuski polityk pochodzenia martynikańskiego, eurodeputowany, działacz społeczny, I sekretarz Partii Socjalistycznej (2012–2014), sekretarz stanu ds. europejskich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia filozof, uzyskał licencjat na Université Paris Sorbonne. W pierwszej połowie lat 80. był członkiem władz krajowych Niezależnego i Demokratycznego Związku Studentów Francji. W 1984 był wśród założycieli antyrasistowskiej organizacji SOS Racisme, kierował nią do 1992. W 1990 został uhonorowany Nagrodą im. Olofa Palmego.

Początkowo działał w trockistowskiej Rewolucyjnej Lidze Komunistycznej[1]. Później został działaczem Partii Socjalistycznej, w 1994 po raz pierwszy wszedł w skład jej władz krajowych. Pracował w administracji publicznej jako członek Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i urzędnik ds. mieszkalnictwa młodzieży. Pod koniec lat 90. zarządzał jednym z czasopism.

W 1999, 2004 i 2009 był wybierany do Parlamentu Europejskiego z listy socjalistów. W VI kadencji został wiceprzewodniczącym grupy Partii Europejskich Socjalistów.

17 września 2012 został p.o. I sekretarza PS, a 18 października tegoż roku objął oficjalnie tę funkcję. W drugiej turze partyjnych wyborów pokonał Emmanuela Maurela[2]. 9 kwietnia 2014 nominowany na sekretarza stanu ds. europejskich w gabinecie Manuela Vallsa[3]. Dzień wcześniej złożył mandat europosła, zakończył także kierowanie partią. Na funkcji sekretarza stanu pozostał również w powołanym w sierpniu 2014 drugim gabinecie tegoż premiera oraz w utworzonym w grudniu 2016 rządzie Bernarda Cazeneuve’a[4], zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem w maju 2017.

W latach 2017–2020 był przedstawicielem OBWE do spraw wolności mediów[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Harlem Désir: «Le congrès du PS n'est pas joué». lefigaro.fr, 2 października 2008. [dostęp 2013-12-17]. (fr.).
  2. Résultats premier secrétaire. parti-socialiste.fr. [dostęp 2013-12-17]. (fr.).
  3. Découvrez la liste des 14 secrétaires d'État du gouvernement Valls. lefigaro.fr, 9 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-10]. (fr.).
  4. Décret du 6 décembre 2016 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 7 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (fr.).
  5. Harlem Désir. osce.org. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]