Przejdź do zawartości

Język okinawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
沖縄口
Ucinā-guci
Obszar

Japonia (Wyspy Riukiu)

Liczba mówiących

984 tys. (2000)[1]

Pismo/alfabet

pismo okinawskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 7 wypierany
Kody języka
ISO 639-1 ja
ISO 639-2 jpn
ISO 639-3 ryu
IETF ryu
Glottolog cent2126
Ethnologue ryu
SIL RYU
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język okinawski (okinawski: 沖縄口 ucinā-guci; jap. 沖縄語 okinawa-go) – język należący do grupy języków riukiuańskich, używany głównie w południowej części wyspy Okinawa i na sąsiednich wyspach: Kerama, Kume-jima, Tonaki, Aguni. Jest spokrewniony z językiem japońskim oraz z innymi językami riukiuańskimi, lecz nie na tyle, aby umożliwiało to swobodną komunikację[1]. Z tego powodu filmy z dialogami w języku okinawskim są dla japońskich widzów opatrzone napisami. Język okinawski powoli wychodzi z użycia. Posługują się nim wyłącznie osoby dorosłe[1].

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na znaczne różnice względem języka japońskiego, język okinawski zazwyczaj jest klasyfikowany jako odrębny język, tworzący wraz z japońskim i innymi językami riukiuańskimi tzw. japońską rodzinę językową. Tradycyjnie jednak, zwłaszcza w samej Japonii, traktowany często bywa jako dialekt języka japońskiego[2].

Gramatyka

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Okinawan, Central, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-02] (ang.).
  2. Majewicz 1989 ↓, s. 54.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]