Przejdź do zawartości

Język sabejski

Brak wersji przejrzanej
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Język sabejski
Obszar

Południowa Arabia

Pismo/alfabet

południowoarabskie

Kody języka
ISO 639-3 xsa[1]
IETF xsa
Glottolog saba1279
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Stela wotywna w języku sabejskim, skierowana do głównego bóstwa sabejskiego Almaqah

Język sabejski – starożytny język południowoarabski epigraficzny[2][3], używany przez niektóre ludy starożytnej Arabii Południowej, w tym Sabejczyków i Himjarytów[4].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Język sabejski zapisywany był pismem południowoarabskim[3][5]. Posługiwała się nim religijna mniejszość mandajska z okolic Chorramszahr i Ahwazu w Iranie. Ostatni znany napis w sabejskim datowany jest na lata 554–559 n.e.[6] Ostateczne wyginięcie języka nastąpiło w wyniku szybkiej ekspansji islamu, niosącej ze sobą język arabski, który stał się językiem mówionym i pisanym, aż ostatecznie całkowicie wyparł sabejski.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. xsa | ISO 639-3 [online], iso639-3.sil.org [dostęp 2024-09-23] (ang.).
  2. Języki semickie [online], sztetl.org.pl [dostęp 2024-09-27].
  3. a b Inne: As salam alaykum, czyli opowieść o języku arabskim [online], Geozeta.pl [dostęp 2024-09-25].
  4. Andriej Korotajew, Ancient Yemen, 1995, ISBN 0-19-922237-1 (ang.).
  5. Encyclopaedia Aethiopica, s. 732 (ang.).
  6. Norbert Nebes, Peter Stein, The Ancient Languages of Syria-Palestine and Arabia, s. 145–178, ISBN 978-0-511-48689-0 (ang.).