Przejdź do zawartości

Jan II Grimaldi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan II Grimaldi
ilustracja
ilustracja herbu
senior Monako
Okres

od 15 marca 1494
do 11 października 1505

Dane biograficzne
Dynastia

Grimaldich

Data urodzenia

1468

Data śmierci

11 października 1505

Ojciec

Lambert Grimaldi

Matka

Klaudyna Grimaldi

Żona

Antonina

Dzieci

Maria

Jan II Grimaldi (ur. 1468, zm. 11 października 1505) – senior Monako od 1494 do swojej śmierci. Pierworodny syn Lamberta Grimaldiego, seniora Monako i Klaudyny Grimaldi.

Jan objął władzę w Monako 15 marca 1494 r. w wieku 26 lat. Zabiegał o względy Karola VIII, króla Francji. Był jego sojusznikiem w walce o królestwo Neapolu. Latem 1494 r. król wraz z poparciem Ludwika Sforzy rozpoczął wojnę. Jan II ze swoją flotą przyłączył się do armii królewskiej. Wojna zakończyła się sukcesem: w maju 1495 r. Karol VIII został królem Neapolu. Zawiązała się jednak wówczas koalicja Mediolanu, papiestwa i Wenecji przeciwko Francji.

Następcą Karola VIII na tronie francuskim po jego śmierci w 1498 r. został jego kuzyn Ludwik XII. Jan II miał z nowym królem dobre stosunki. Uzyskał od niego gwarancję królewskiej opieki 14 stycznia 1499 r. Ludwik XII uznał "prawo morskie" Monako. Senior uczestniczył w wyprawach włoskich króla w 1499 i 1501 r., wspierał go swoją flotą. Król zdobył Mediolan, Neapol i przejął pod protekcję Genuę. Jan II otrzymał od króla za wierną służbę zarządzanie Vintimille.

Senior lubił przyjemności i przepych. W 1500 r. rozpoczął prace renowacyjne i upiększające na zamkach w Monako i Mentonie. Sprowadził z Nicei malarza Ludovica Brèa, który wykonał prace dla kościoła św. Mikołaja.

Jan II miał wybuchowy charakter. Podczas kłótni z młodszym bratem Lucjanem został przez niego zasztyletowany. Do zdarzenia doszło w zamku mentońskim w nocy z dnia 10 na 11 października 1505 r. Lucjan tłumaczył, że rozjuszony brat go zaatakował, a on musiał się przed nim bronić.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

W 1487 r. Jan II poślubił Antoninę, naturalną córkę Filipa II, księcia Sabaudii, i jego kochanki Libery Portoneri. Miał z nią córkę Marię, która była dwukrotnie zamężna. Pierwszym mężem był Hieronim de La Rovère, a drugim Renaud de Villeneuve, baron de Vence.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Brzeziński A. M., Historia Monako, [w:] Historia małych krajów Europy: Andora. Liechtenstein. Luksemburg. Malta. Monako. San Marino, pod red. J. Łaptosa, Ossolineum, Wrocław 2002, s. 397-398, 401, ISBN 83-04-04590-7.
  • Edwards A., Ród Grimaldich z Monako, tłum. H. Wrońska-Zwolińska, Rachocki – s-ka, Pruszków 1995, s. [453], ISBN 83-86379-02-2.