Przejdź do zawartości

Ken Wahl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ken Wahl
Ilustracja
Imię i nazwisko

Anthony Calzaretta

Data i miejsce urodzenia

31 października 1954
Chicago, Illinois, USA

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Corinne Alphen
(1984–1991; rozwód)
Lorrie Vidal
(1993–1997; rozwód)
Shane Barbi
(od 1997)

Lata aktywności

1979–1996

Ken Wahl, właściwie Anthony Calzaretta[1] (ur. 31 października 1954 w Chicago) – amerykański aktor, scenarzysta i reżyser telewizyjny. Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora w serialu dramatycznym[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Chicago[3] w stanie Illinois jako jedno z dziesięciorga dzieci[4]. Jego rodzina była pochodzenia włoskiego i niemieckiego[5]. Dorastał w Chicago i Nowym Jorku. Swój pseudonim „Ken Wahl” przyjął na cześć człowieka, który uratował życie jego ojcu w wojnie koreańskiej. Mając siedemnaście lat opuścił szkołę i rodzeństwo. Dorabiał jako pracownik magazynu z częściami samochodowymi na stacji benzynowej w Los Angeles, w stanie Kalifornia z Burning Desire.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwszą kluczową rolą był główny bohater Richie Genaro, włoski licealista i szef gangu ulicznego Bronxu w filmie Włóczęgi (The Wanderers, 1979)[6]. Zaraz potem zaangażowano go w dramatach sensacyjnych: Zaciekły pościg (Running Scared, 1980) u boku Judge'a Reinholda, Złota pogoń (Race for the Yankee Zephyr, 1981) z Lesley Ann Warren, Fort Apache, Bronx (Fort Apache the Bronx, 1981)[7] u boku Paula Newmana oraz Żołnierz (The Soldier, 1982) z udziałem Klausa Kinskiego. W czarnej komedii Sama Peckinpaha Zły urok (Jinxed!, 1982) z Bette Midler pojawił się jako krupier kasyna blackjack doprowadzony do skrajnego załamania przez zawodowego hazardzistę. W melodramacie wojennym Sidneya J. Furie Purpurowe serca (Purple Hearts, 1984) zagrał postać chirurga na wojnie wietnamskiej, który wdaje się w romans z pielęgniarką (Cheryl Ladd)[8].

W 1984, podczas jazdy na spotkanie z Diane Keaton na plan filmowy melodramatu Pani Soffel (Mrs. Soffel) z Melem Gibsonem i Matthew Modine, rozbił swój motocykl. Przez kilka lat występował na małym ekranie, m.in. w telefilmie wojennym NBC Parszywa dwunastka 2: Następna misja (The Dirty Dozen: Next Mission, 1985) z Lee Marvinem i Ernestem Borgnine, serialu CBS Podwójna odwaga (Double Dare, 1985)[9] z Billy Dee Williamsem i teledramacie sensacyjnym ABC Abla Ferrary Gladiator (1986) z Nancy Allen. Kreacja policjanta Michaela Vincenta "Vinnie" Terranovy z OCB (Organized Crime Bureau), fikcyjnego FBI w serialu CBS Cwaniak (Wiseguy, 1987–1990) przyniosła mu nagrodę Złotego Globu oraz nominację do Emmy. Spróbował także swoich sił jako reżyser jednego z odcinków serialu. Jednak jego powrót do roli Vinniego Terranovy, który rzekomo odżył w telefilmie ABC Cwaniak (Wiseguy, 1996) był nieco rozczarowujący, dało się dostrzec jego poważne problemy zdrowotne[10][11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ze swojego pierwszego związku małżeńskiego ma troje dzieci: dwóch synów - Louie i Cody’ego oraz córkę Kyrę. W latach 1984–1991 jego drugą żoną była Corinne Alphen, córka szefa policji, która w 1978, 1981 i 1982 znalazła się na zdjęciach magazynu dla mężczyzn „Penthouse”. Mają syna Raymonda (ur. 1984).

Traci Lords ujawniła w swojej autobiografii, Traci Lords: Underneath It All, że miała krótki romans z Wahlem w 1988 po tym, jak wystąpiła gościnnie w serialu Cwaniak[12].

W 1992 przeżył groźny wypadek motocyklowy, którego skutkiem była kontuzja szyi. Przez wiele lat sięgał po różne używki, w celu zapobiegania na własną rękę chronicznemu bólowi po wypadku. Twierdził, że tylko wódka może mu pomóc uporać się z bólem fizycznym. Jednak z czasem zapobiegł bólowi tylko pod nadzorem lekarskim. Przeszedł kilka operacji kręgosłupa.

28 grudnia 1996 został aresztowany za wandalizm i 800-dolarowe szkody wyrządzone w barze oraz grożenie nożem barmanowi. 17 września 1997 ożenił się z Shane Barbi[13], która pojawiła się we wrześniu 1991 i styczniu 1993 w magazynie dla mężczyzn „Playboy”.

Po zamachu na World Trade Center i Pentagon, na swojej stronie internetowej zajął się sprzedażą osobiście zaprojektowanych flag amerykańskich (155 dolarów za sztukę).

W 2009 Wahl pozwał swojego byłego menedżera biznesowego, Henry’ego Levine’a, twierdząc, że Levine spiskował z pierwszą żoną Wahla, Corinne Alphen, aby go oszukać[14].

Wiele swojego czasu poświęca akcjom charytatywnym na rzecz zwierząt.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1979: Włóczęgi (The Wanderers) jako Richie
  • 1980: Zaciekły pościg (Running Scared) jako Chas McClain
  • 1981: Fort Apache, Bronx (Fort Apache the Bronx) jako Corelli
  • 1981: Race for the Yankee Zephyr jako Barney
  • 1982: Zły urok (Jinxed!) jako Willy Brodax
  • 1982: Żołnierz (The Soldier) jako Żołnierz
  • 1984: Purpurowe serca (Purple Hearts) jako Don Jardian
  • 1991: Jak obrobić Beverly Hills (The Taking of Beverly Hills) jako Boomer Hayes
  • 1994: Przysługa (The Favor) jako Tom Andrews

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1985: Parszywa dwunastka 2: Następna misja (The Dirty Dozen: Next Mission) jako Louis Valentine
  • 1986: Gladiator (The Gladiator) jako Rick Benton
  • 1987: Syndrom Omega (Omega Syndrome) jako Jack Corbett
  • 1994: Tajemnica Śmierci Grace Doze (Searching for Grace) jako John Danielli
  • 1996: Cwaniak (Wiseguy) jako Vinnie Terranova

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1985: Double Dare jako Ken Sisko
  • 1987-90: Cwaniak (Wiseguy) jako Vinnie Terranova

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hal Erickson, Rovi: Ken Wahl Biography. „The New York Times”. [dostęp 2023-07-07]. (ang.).
  2. Ken Wahl Awards. AllMovie. [dostęp 2023-07-07]. (ang.).
  3. Ken Wahl. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
  4. Ken Wahl Trivia. FamousFix. [dostęp 2023-07-07]. (ang.).
  5. Ken Wahl Biography. The Famous People. [dostęp 2023-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-07)]. (ang.).
  6. Ken Wahl Biography (c. 1953-). Film Reference. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
  7. Ken Wahl. Listal. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
  8. Purple Hearts (1984). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-01-31].
  9. Ken Wahl Biography. AllMovie. [dostęp 2023-07-07]. (ang.).
  10. John J. O’Connor: A Return to 'Wiseguy,' With the Original Guy. „The New York Times”, 1996-05-02. [dostęp 2023-07-08]. (ang.).
  11. 10 undercover facts about 'Wiseguy'. MeTV, 2017-01-10. [dostęp 2023-07-08]. (ang.).
  12. Traci Lords: Traci Lords: Underneath It All. HarperCollins, 2003, s. 115–118. ISBN 978-0-06-221723-3.
  13. David Martosko: Congressman Heartthrob? Ken Wahl, 1980s. „Daily Mail”, 2013-04-08. [dostęp 2023-07-07]. (ang.).
  14. Josh Grosberg: Wiseguy’s Ken Wahl in the Poor House. E! News, 2009-03-31. [dostęp 2023-07-07]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]