Przejdź do zawartości

Kondor D 6

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kondor D 6
Ilustracja
Prototyp myśliwca Kondor D 6
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Kondor Flugzeugwerke

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

1

Historia
Data oblotu

lato 1918

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

Oberursel Ur.III

Moc

108 kW (145 KM)

Wymiary
Rozpiętość

8,25 m

Długość

5,8 m

Wysokość

2,53 m

Powierzchnia nośna

13,8

Masa
Własna

420 kg

Startowa

645 kg

Osiągi
Prędkość maks.

170 km/h

Długotrwałość lotu

1,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km kal. 7,92 mm
Rzuty
Rzuty samolotu

Kondor D 6niemiecki eksperymentalny dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Kondor Flugzeugwerke w Essen. W celu polepszenia widoczności w przód i do góry płatowiec miał dzielone górne skrzydło, co jednak znacznie pogorszyło aerodynamikę konstrukcji. Z powodu niezadowalających właściwości lotnych maszyna nie weszła do produkcji seryjnej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Kondor D 6 od tyłu; widoczne szczegóły konstrukcji skrzydeł.

Kondor D 6 stanowił kolejną konstrukcję inżyniera Waltera Rethela, jaka powstała w zakładach Kondor Flugzeugwerke w Essen po modelach D 1 i D 2[1][2]. W przeciwieństwie do poprzednich samolotów o konstrukcji drewnianej, kadłub D 6 tworzyła kratownica z rurek stalowych, pokryta płótnem[1][2]. Rewolucyjnym i niewystępującym w innych konstrukcjach pomysłem było także zastosowanie podziału górnego płata, który składał się z dwóch oddzielnych połówek, oddalonych od siebie o około 0,9 metra, zamocowanych do kadłuba i połączonych z płatem dolnym za pomocą rozchylonych na zewnątrz rozpórek i zastrzałów[1][3]. Całkowite usunięcie baldachimu miało na celu radykalną poprawę widoczności w przód i do góry[1][3]. Rozwiązanie to przyniosło jednak duże zaburzenia aerodynamiki płatów, zwiększając zawirowania na ich aż sześciu końcówkach[1]. Do napędu maszyny zastosowano silnik rotacyjny Oberursel Ur.III[1].

Samolot został oblatany latem 1918 roku, lecz problemy z wytrzymałością konstrukcji i dwukrotnie większymi oporami stawianymi przez górne płaty spowodowały, że prace nad tą ciekawą konstrukcją zostały przerwane[1][3]. Rozwiązanie problemu widoczności z kabiny dwupłatu lub górnopłatu przyniosło dopiero 10 lat później opracowanie przez inżyniera Zygmunta Puławskiego tzw. „polskiego skrzydła[3].

Opis konstrukcji i dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Kondor D 6 był jednosilnikowym, jednoosobowym dwupłatem myśliwskim[2]. Długość samolotu wynosiła 5,8 metra, a rozpiętość skrzydeł 8,25 metra[1][2]. Powierzchnia nośna wynosiła 13,8 [1][2]. Masa pustego płatowca wynosiła 420 kg, zaś masa startowa – 645 kg[1][2]. Wysokość samolotu wynosiła 2,53 metra[1][2]. Napęd stanowił chłodzony powietrzem 11-cylindrowy silnik rotacyjny Oberursel Ur.III o mocy 108 kW (145 KM)[1]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 170 km/h, zaś długotrwałość lotu 1,5 godziny[1].

Uzbrojenie składało się z dwóch stałych zsynchronizowanych karabinów maszynowych LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n Green i Swanborough 1995 ↓, s. 322.
  2. a b c d e f g Gray i Thetford 1970 ↓, s. 439.
  3. a b c d Goworek 1988 ↓, s. 61.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
  • William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]