Przejdź do zawartości

Luis Oliveira

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luis Oliveira
Pełne imię i nazwisko

Luis Airton Barroso Oliveira

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1969
São Luís

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1992 RSC Anderlecht 95 (36)
1992–1996 Cagliari Calcio 121 (42)
1996–1999 ACF Fiorentina 95 (27)
1999–2000 Cagliari Calcio 24 (4)
2000–2001 Bologna FC 17 (1)
2001–2002 Calcio Como 38 (23)
2002–2004 Calcio Catania 74 (28)
2004–2005 U.S. Foggia 14 (0)
2005 SSC Venezia 17 (5)
2005–2006 A.S. Lucchese-Libertas 19 (3)
2006–2008 Nuorese Calcio 63 (25)
2008–2009 F.B.C. Derthona 32 (16)
2009–2011 Muravera 12 (14)
W sumie: 621 (224)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1999  Belgia 31 (7)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Luis Airton Barroso Oliveira (ur. 24 marca 1969 roku w São Luís w Brazylii) – belgijski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Luis Airton Barroso Oliveira zawodową karierę rozpoczynał w 1988 roku w Anderlechcie. Miejsce w podstawowej jedenastce tego zespołu wywalczył sobie w sezonie 1989/1990, kiedy to wystąpił w 26 ligowych pojedynkach. W kolejnych rozgrywkach Oliveira zdobył osiemnaście bramek, co dało mu czwarte miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców. W dużym stopniu przyczynił się do wywalczenia przez "Fiołki" tytułu mistrza kraju. W sezonie 1991/1992 Luis w 31 spotkaniach dziesięć razy wpisał się na listę strzelców, a w letnim okienku transferowym przeniósł się do Cagliari Calcio. W debiutanckim sezonie w ekipie "Rossoblu" belgijski napastnik rozegrał 29 ligowych meczów i wraz z drużyną niespodziewanie zajął szóste miejsce w tabeli Serie A. Na Stadio Sant'Elia Oliveira spędził cztery sezony, w trakcie których 42 razy wpisał się na listę strzelców. W 1996 roku Luis podpisał kontrakt z Fiorentiną, z którą zdobył Superpuchar Włoch. W drużynie "Fioletowych" Belg grywał regularnie, a w sezonie 1997/1998 z piętnastoma trafieniami na koncie znalazł się w najlepszej dziesiątce ligowych strzelców. W trakcie rozgrywek 1999/2000 Oliveira powrócił do Cagliari, by następnie przenieść się do Bologna FC. Tam walczył o miejsce w pierwszym składzie między innymi z Giuseppe Signorim oraz Julio Ricardo Cruzem. Latem 2001 roku Belg przeszedł do grającego w Serie C1 Calcio Como. W jego barwach imponował skutecznością - w 38 meczach zdobył 23 gole i po sezonie przeniósł się do drugoligowego Calcio Catania. W zespole "Rossazzurrich" Luis także strzelał wiele bramek, w sezonie 2002/2003 piętnaście, a w sezonie 2003/04 trzynaście. Podczas rozgrywkach 2004/2005 wychowanek Anderlechtu najpierw grał w U.S. Foggia, a później w Venezii. W 2005 roku przeszedł do A.S. Lucchese-Libertas, w 2006 roku podpisał kontrakt z Nuorese Calcio, a 4 lipca 2008 roku odszedł do F.B.C. Derthona.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Belgii Oliveira zadebiutował w 1992 roku. W 1998 roku Georges Leekens powołał go do 22-osobowej kadry na mistrzostwa świata. Na mundialu tym Belgowie zajęli trzecie miejsce w swojej grupie i odpadli z turnieju, a wychowanek Anderlechtu wystąpił w każdym ze spotkań. Łącznie dla drużyny narodowej Oliveira rozegrał 31 pojedynkach, w których zdobył siedem bramek.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]