Przejdź do zawartości

Michaił Chruniczew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Chruniczew
Михаил Васильевич Хруничев
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1901
Szubinski Rudnik k. Bachmutu

Data i miejsce śmierci

2 czerwca 1961
Moskwa

Ludowy komisarz/minister przemysłu lotniczego ZSRR
Okres

od 5 stycznia 1946
do 15 marca 1953

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

Aleksiej Szachurin

Następca

urząd zniesiony

Zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR
Okres

od 28 lutego 1955
do 25 grudnia 1956

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR
Okres

od 8 kwietnia 1961
do 2 czerwca 1961

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Michaił Wasiljewicz Chruniczew, ros. Михаи́л Васи́льевич Хру́ничев (ur. 22 marca?/4 kwietnia 1901 w Szubinskim Rudniku k. Bachmutu, zm. 2 czerwca 1961 w Moskwie) – radziecki polityk, I zastępca ludowego komisarza amunicji ZSRR (1942–1946), komisarz ludowy i minister przemysłu lotniczego ZSRR (1946–1953), zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR (1955–1956 i 1961), Bohater Pracy Socjalistycznej (1945).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny górnika z Donbasu, od 1914 pracował jako posłaniec, listonosz i czeladnik ślusarski. Od 1920 służył w Armii Czerwonej, m.in. jako politruk, a od 1924 w milicji. 1921 przyjęty do RKP(b). Zastępca okręgowego komendanta milicji w Ługańsku. W latach 1929–1932 pracował w instytucjach gospodarczych w Ługańsku, 1935 ukończył Ukraińską Akademię Przemysłową - Wszechzwiązkowy Instytut Gospodarczy. W latach 1932–1937 zastępca dyrektora i dyrektor fabryki wojskowej w Zielonodolsku. Od listopada 1937 szef 12 Głównego Zarządu, a od 19 maja 1938 do stycznia 1939 zastępca ludowego komisarza przemysłu obronnego ZSRR. Od 1939 do 1942 zastępca ludowego komisarza przemysłu lotniczego ZSRR, od 1942 do stycznia 1946 I zastępca ludowego komisarza amunicji ZSRR, a od 5 stycznia 1946 do 15 marca 1953 minister przemysłu lotniczego ZSRR. 18 listopada 1944 mianowany generałem porucznikiem służby inżynieryjno-technicznej. Od 14 października 1952 do śmierci członek KC KPZR. Od 1953 do 28 lutego 1955 I zastępca ministra średniego przemysłu maszynowego ZSRR, od 28 lutego 1955 do 25 grudnia 1956 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR. Od 25 grudnia 1956 do maja 1957 zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego Rady Ministrów ZSRR, od 24 maja 1957 do 8 kwietnia 1961 zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu Planowania - minister ZSRR. Od 8 kwietnia 1961 do śmierci ponownie zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR i równocześnie przewodniczący Państwowego Komitetu Rady Ministrów ZSRR ds. koordynacji prac naukowo-technicznych. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2 i 5 kadencji. Pochowany na cmentarzu przy Murze Kremlowskim na placu Czerwonym.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]