Przejdź do zawartości

Norm Nixon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Norm Nixon
Ilustracja
10
rozgrywający
Data i miejsce urodzenia

11 października 1955
Macon

Wzrost

188 cm

Masa ciała

77 kg

Kariera
Aktywność

1977–1989

Szkoła średnia

Southwest (Macon, Georgia)

College

Duquesne (1973–1977)

Draft

1977, numer: 22
Los Angeles Lakers

Norman Ellard Nixon (ur. 11 października 1955 w Macon) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji rozgrywającego, dwukrotny mistrz NBA. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako komentator spotkań Lakers w Fox Sports West, producent filmowy, aktor oraz agent sportowo-rozrywkowy[1].

Mierzący 188 cm wzrostu koszykarz studiował na North Duquesne University. Do NBA został wybrany z 22 numerem w drafcie 1977 przez Los Angeles Lakers. W zespole tym spędził sześć lat (1977-1983). Był ważnym ogniwem mistrzowskich drużyn Lakers z lat 1980 i 1982. W 1983 został oddany do San Diego Clippers, do Los Angeles w zamian trafił Byron Scott. W Clippersach grał do 1989, w późniejszych latach kariery zmagając się z kontuzjami - stracił dwa pełne sezony. W NBA zdobył łącznie 12 065 punktów (15,7 na spotkanie) i miał 6 386 asyst (średnia 8,3). Dwa razy brał udział w NBA All-Star Game (1982, 1985).

Karierę kończył we Włoszech.

Od 1984 jest mężem tancerki, reżyserki, aktorki i producentki filmowej – Debbie Allen, z którą ma dwójkę dzieci[1]. Jego szwagierką jest aktorka Phylicia Rashad, znana z serialu Bill Cosby Show. W koszykówkę, na poziomie akademickim (Wofford College i Southern University) grał też jego syn – Norman Ellard Nixon Jr (2006–2010)[2][3].

Pracował jako agent sportowy (Premier Management Group Inc., Norm Nixon & Associates) oraz gwiazd muzyki i filmu. Reprezentował takie osoby jak: Doug Edwards, Samaki Walker, Jalen Rose, Maurice Taylor, Teddy Dupay, Gary Grant, Gerald Fitch, Peter Warrick, Larry Smith, Al Wilson, LL Cool J i TLC[4][5][6].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[7], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Uczestnik turnieju NCAA (1977)
  • Mistrz turnieju konferencji (1977)
  • Zawodnik roku konferencji Eastern 8 (1977)[8]
  • MVP turnieju Atlantic 10 (1977)[9]
  • Zaliczony do składu All-American (1977)
  • Drużyna Duquesne Dukes zastrzegła należący do niego numer 10
NBA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Profil na imdb.com. imdb.com. [dostęp 2018-03-15]. (ang.).
  2. Norman Ellard Nixon Jr – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-03-15]. (ang.).
  3. Profil na woffordterriers.com. woffordterriers.com. [dostęp 2018-03-15]. (ang.).
  4. Voisin, Ailene. – "Hawks' No. 1 choice makes a good first pick". – The Atlanta Journal-Constitution. – 9 lipca 1993
  5. Broussard, Chris. – "PRO BASKETBALL – Nixon Is Still Giving Assists as an Agent". – New York Times. – 29 lutego 2004
  6. Wertheim, L. Jon. – "Norm Nixon: An original Showtimer, he hasn't mellowed or slowed down". – Sports Illustrated. – 11 lipca 2005
  7. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-03-15]. (ang.).
  8. Atlantic 10 Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).
  9. Atlantic 10 Conference Tournament MVP Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  10. Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  11. NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS. nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14]. (ang.).
  12. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Assists Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]