Przejdź do zawartości

Otto V Leniwy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otto V Leniwy
ilustracja
Książę Bawarii
Okres

od 1347
do 1349

Poprzednik

Ludwik IV Bawarski

Następca

Ludwik V Bawarski (Górna Bawaria)
Stefan II (Dolna Bawaria)

elektor Brandenburgii
Okres

od 1366
do 1373

Poprzednik

Ludwik VI Rzymianin

Następca

Karol IV Luksemburski

Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbachowie

Data urodzenia

1346

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1379
Wolfstein an der Isar

Miejsce spoczynku

klasztor Seligenthal

Ojciec

Ludwik IV Bawarski

Matka

Małgorzata II z Hainaut

Żona

Katarzyna Luksemburska

Otto V Leniwy (ur. 1346, zm. 15 listopada 1379 na zamku Wolfstein an der Isar) – w latach 1347–1349 książę Bawarii, 1349-1351 Górnej Bawarii, od 1351 nominalnie współrządca i w latach 1365–1373 elektor brandenburski (ostatni z dynastii Wittelsbachów), od 1373 do śmierci książę Bawarii-Landshut.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Otto był synem cesarza Ludwika IV Bawarskiego i Małgorzaty z Hainaut. Rok po jego urodzeniu zmarł ojciec i Otto wychowywał się w ojczyźnie matki – Niderlandach, pod opieką brata, Ludwika V. W grudniu 1351 Ludwik V przekazał Marchię Brandenburską swoim braciom Ludwikowi VI Rzymianinowi i Ottonowi.

Po śmierci Ludwika Rzymianina, 17 maja 1365, Otto objął rządy w Marchii Brandenburskiej. Dwa lata wcześniej cesarz Karol IV zawarł z braćmi układ przewidujący, że w razie ich bezpotomnej śmierci Marchię odziedziczy syn cesarski, Wacław IV.

19 marca 1366 poślubił Katarzynę, córkę Karola IV, wdowę po Rudolfie Założycielu. Małżeństwo okazało się bezpotomne, a Katarzyna mieszkała w Pradze.

Otto zaniedbywał obowiązki władcy poświęcając wiele czasu rozrywkom. W 1367 sprzedał Karolowi IV Dolne Łużyce, które wcześniej były zastawione Wettynom. Rok później utracił Wałcz na rzecz króla Polski, Kazimierza Wielkiego. Złe zarządzanie Marchią Brandenburską przez Ottona spowodowało jej okupację w 1371 przez Karola IV.

Otto pozostał margrabią brandenburskim formalnie do 1373, ale krajem zarządzał Karol IV. 18 sierpnia 1373 zawarto układ w Fürstenwalde. Otto sprzedał Karolowi IV Marchię Brandenburską za 500 000 talarów zatrzymując dożywotnio godność elektora.

Po utracie Marchii Otto zamieszkał w Bawarii, gdzie brat, Stefan II, uznał go za współwładcę. Został pochowany w klasztorze Seligenthal.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Otton II Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik II Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Agnes Welf
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik IV Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Rudolf I Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Matylda Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gertruda von Hohenberg
 
 
 
 
 
 
 
Otto V Leniwy
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jan II z Hainaut
 
 
 
 
 
 
 
Wilhelm I Dobry
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filipa Luksemburg
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata II z Hainaut
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol de Valois
 
 
 
 
 
 
 
Joanna de Valois
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata Andegaweńska
 
 
 
 
 
 

Ikonografia

[edytuj | edytuj kod]

Pomnik Ottona dłuta Adolfa Brütta został odsłonięty w berlińskiej Siegesallee 22 marca 1899. Wraz z pomnikami Thilo von Brügge i Thilo von Wardenberg wchodzi w skład grupy pomników nr 12.

Karykaturę pomnika Ottona Leniwego narysował Lyonel Feininger.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]