Przejdź do zawartości

Pamela M. Kilmartin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odkryte planetoidy: 41

(wspólnie z Alanem Gilmore’em)

(2434) Bateson 27 maja 1981
(3087) Beatrice Tinsley 30 sierpnia 1981
(3152) Jones 7 czerwca 1983
(3305) Ceadams 21 maja 1985
(3400) Aotearoa 2 kwietnia 1981
(3521) Comrie 26 czerwca 1982
(3563) Canterbury 23 marca 1985
(3810) Aoraki 20 lutego 1985
(4154) Rumsey 10 lipca 1985
(4243) Nankivell 4 kwietnia 1981
(4248) Ranald 23 kwietnia 1984
(4409) Kissling 30 czerwca 1989
(4819) Gifford 24 maja 1985
(4837) Bickerton 30 czerwca 1989
(5207) Hearnshaw 15 kwietnia 1988
(5251) Bradwood 18 maja 1985
(5311) Rutherford 3 kwietnia 1981
(5718) Roykerr 4 sierpnia 1983
(5763) 1982 MA 23 czerwca 1982
(5818) 1989 RC1 5 września 1989
(5898) 1985 KE 23 maja 1985
(5906) 1989 SN5 24 września 1989
(6034) 1987 JA 5 maja 1987
(6142) Tantawi 23 marca 1993
(7432) 1993 HL5 23 kwietnia 1993
(8481) 1988 LH 14 czerwca 1988
(8884) 1994 CM2 12 lutego 1994
(9018) Galache 5 maja 1987
(9750) 1989 NE1 8 lipca 1989
(11080) 1993 FO 23 marca 1993
(13510) 1989 OL 29 lipca 1989
(13511) 1989 RD1 5 września 1989
(13552) 1992 GA 4 kwietnia 1992
(15712) 1989 RN2 1 września 1989
(18340) 1989 OM 29 lipca 1989
(21130) 1993 FN 23 marca 1993
(30945) 1994 GW9 14 kwietnia 1994
(48501) 1993 FM 23 marca 1993
(58158) 1989 RA 1 września 1989
(65718) 1993 FL 23 marca 1993
(422979) 2003 PX10 4 sierpnia 2003

Pamela Margaret Kilmartin (ur. 1949[1]) – nowozelandzka astronomka.

W latach 1981–2003 odkryła we współpracy ze swoim mężem Alanem Gilmore’em 41 planetoid[2]. Pracowała wraz z mężem w Mount John University Observatory i na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Canterbury w Christchurch[3]. Oboje przeszli na emeryturę w 2014[1].

Planetoida (3907) Kilmartin została nazwana jej imieniem[4], natomiast planetoidę (2537) Gilmore nazwano na cześć jej i jej męża[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lee Kenny: Fifty years of asteroid hunting for Kiwi couple. [w:] Stuff [on-line]. 2020-10-03. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).
  2. Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2022-07-29. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).
  3. Profil na stronie Uniwersytetu Canterbury. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-01)]. (ang.).
  4. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 332. ISBN 978-3-540-29925-7.
  5. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 207. ISBN 978-3-540-29925-7.