Przejdź do zawartości

Pasquale Giannattasio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pasquale Giannattasio
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1941
Giffoni Valle Piana

Data i miejsce śmierci

2 marca 2002
Rzym

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Europejskie igrzyska halowe
złoto Praga 1967 bieg na 50 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Neapol 1963 sztafeta 4 × 100 m
złoto Tunis 1967 sztafeta 4 × 100 m
srebro Tunis 1967 bieg na 100 m

Pasquale Giannattasio (ur. 5 stycznia 1941 w Giffoni Valle Piana, zm. 2 marca 2002 w Ostii w Rzymie[1]) – włoski lekkoatleta, sprinter, halowy mistrz Europy z 1967.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1963 w Neapolu (sztafeta włoska biegła w składzie: Livio Berruti, Giannattasio, Sergio Ottolina i Armando Sardi)[2].

Zajął 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Berruti, Ennio Preatoni, Ottolina i Giannattasio) na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio[1]. Odpadł w półfinale biegu na 60 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie[3]. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zajął 8. miejsce w finale biegu na 100 metrów. Doznał wówczas kontuzji, która uniemożliwiła mu start w sztafecie 4 × 100 metrów[4].

Zwyciężył w biegu na 50 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze, wyprzedzając reprezentantów Związku Radzieckiego Aleksandra Lebiediewa i Wiktora Kasatkina[5].

Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Ippolito Giani, Preatoni, Giannattasio i Carlo Laverda) oraz srebrny medal w biegu na 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1967 w Tunisie[6][7]. Odpadł w półfinale biegu na 50 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie[8].

Giannattasio był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w latach 1965–1967 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1964[9][10].

19 lipca 1964 w Annecy ustanowił rekord Włoch w sztafecie 4 × 100 metrów z czasem 39,3 s. 15 października 1967 w Meksyku dwukrotnie wyrównał rekord Włoch w biegu na 100 metrów rezultatem 10,2 s[11].

Rekord życiowy

[edytuj | edytuj kod]
  • 100 m – 10,26 s. (pomiar elektroniczny)[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Pasquale Giannattasio [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-16] (ang.).
  2. Podio internazionale dal 1908 al 2008. Uomini [online], sportolimpico.it, 1 listopada 2008, s. 3, 6, 8, 9 [dostęp 2019-04-17] (wł.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Dortmund 1966 [online], European Athletics [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-31] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 522-523 [dostęp 2019-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Prague 1967 [online], European Athletics [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-24] (ang.).
  6. Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2019-04-17] (ang.).
  7. Podio internazionale dal 1908 al 2008. Uomini [online], sportolimpico.it, 1 listopada 2008, s. 3, 6, 7, 9 [dostęp 2019-04-17] (wł.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Madrid 1968 [online], European Athletics [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-11] (ang.).
  9. Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-04-17] (ang.).
  10. Campionati "assoluti" – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2018 [online], sportolimpico.it, s. 15 [dostęp 2019-04-17] (wł.).
  11. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 15 i 191. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).