Przejdź do zawartości

Perspektywa krzywoliniowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dystorsja beczkowa
Dystorsja poduszkowa

Perspektywa krzywoliniowa (perspektywa sferyczna) – forma odwzorowania przestrzeni na płaszczyźnie stosowana do przedstawienia obiektów trójwymiarowych w dwóch wymiarach, linie w rzeczywistości proste wydają się być wtedy krzywe.

Perspektywa krzywoliniowa formalnie ustalona została w 1968 przez artystę i historyka sztuki Alberta Flocona i rytownikagrafika André Barre’a, autorów książki La Perspective curviligne[1], którą przetułmaczono na język angielski w 1987 pt Curvilinear Perspective: From Visual Space to the Constructed Image i opublikowano na łamach University of California Press[2].

Horyzont i punkty zbiegu

[edytuj | edytuj kod]
Przedstawienie tego samego obiektu, z lewej w perspektywie krzywoliniowej i po prawej, używając jedynie jednego punktu zbiegu

System ten posługuje się łukami do kreślenia obrazu o wiele bardziej zbliżonego do tego generowanego przez oko, niż to jest w przypadku tradycyjnej perspektywy linearnej, która wykorzystuje jedynie linie proste i prowadzi do dziwnych zniekształceń na brzegach. Do kreślenia łuków używa się czterech lub pięciu punktów zbiegu:

  • W perspektywie z pięcioma punktami zbiegu (typu rybie oko) punkt zbiegu Z znajduje się pośrodku okręgu, a cztery pozostałe N, S, W i E są umiejscowione na jego krawędzi.
  • Takie przedstawienie przestrzeni jest najbardziej zbliżone do obrazu jaki generuje ludzkie oko.

Geometryczna zależność

[edytuj | edytuj kod]
Na rysunku 1 przedstawiono ścianę 1 i obserwatora 2 z rzutu górnego
Rysunek 1
Rysunek 1

Odległości a i c między obserwatorem a ścianą są większe niż odległość b, w związku z czym przyjmując zasadę, iż obiekt znajdujący się dalej od obserwatora, jest dla niego mniejszy, ściana powinna być zniekształcona i zmniejszona przy krawędziach.

Na rysunku 2 przedstawiono tę samą sytuację z punktu widzenia obserwatora
Rysunek 2
Rysunek 2

Definicja matematyczna

[edytuj | edytuj kod]

Jeżeli punkt posiada współrzędne 3W w układzie kartezjańskim

Transformacja tego punktu do krzywoliniowego układu odniesienia o promieniu jest następująca:

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne (w języku angielskim)

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Albert Flocon and André Barre, La Perspective curviligne, Flammarion, Éditeur, Paris, 1968.
  2. Albert Flocon and André Barre, CurvilinearPerspective: From Visual Space to the Constructed Image (Robert Hansen, translator), University of California Press, Berkely and Los Angeles, California, 1987 ISBN 0-520-05979-4.