Przejdź do zawartości

Piana (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piana
Peene
Ilustracja
Piana w okolicy Stolpe an der Peene
Kontynent

Europa

Państwo

 Niemcy

Rzeka
Długość 120 km
Źródło
Miejsce Pojezierze Meklemburskie
na zach. od Demmin
Wysokość

ok. 30 m n.p.m.

Współrzędne

53°56′01″N 12°41′01″E/53,933611 12,683611

Ujście
Recypient cieśnina Piana
Miejsce

koło Anklam

Współrzędne

53°51′20″N 13°48′30″E/53,855556 13,808333

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, po prawej znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Piana[1] (niem. Peene) – rzeka w Niemczech na Pomorzu Przednim (Meklemburgia-Pomorze Przednie).

Źródła rzeki leżą w północno-wschodniej części Pojezierza Meklemburskiego (314.2-3), ok. 25 km na zachód od miasta Demmin i ok. 16 km na północny zachód od Kummerower See na wysokości ok. 28 m n.p.m. Po przepłynięciu kilkunastu kilometrów na południe, a następnie na wschód, rzeka (na tym odcinku zwana również Westpeene – dosł. Piana Zachodnia) w pobliżu miejscowości Neukalen wpada do Kummerower See, które zasilane jest również od strony południowej przez Ostpeene (dosł. Piana Wschodnia). Już jako Piana wypływa z północnego krańca Kummerower See płynąc na północny wschód w kierunku Demmin, na przedmieściach którego zasilana jest przez dwa swoje największe dopływy – najpierw prawy Tollense, a następnie lewy Trebel. Po minięciu Demmin rzeka zmienia kierunek na wschodni i po ok. 55 km, przepływając po drodze przez Anklam, ok. 7 km na wschód od centrum tego miasta, wpada do rozpoczynającej się w tym miejscu cieśniny Zalewu SzczecińskiegoPiany (niem. Peenestrom), vis-à-vis południowo-zachodniego cypla wyspy Uznam.

Dawniej wzdłuż rzeki zamieszkiwały słowiańskie plemiona Związku wieleckiego (Lucice) – od wschodu Redarowie i Dołężanie oraz Chyżanie i Czrezpienianie od zachodu[2].

Sieć rzeczna Piany
Rzeka Piana, swoje dopływy a cieśnina Piana
Most autostrady A20 nad rzeką

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP: Nazewnictwo geograficzne świata. T. 12: Europa Część II. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2010, s. 153. ISBN 978-83-254-0825-1.
  2. Mały słownik kultury dawnych Słowian. Lech Leciejewicz (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 125. ISBN 83-214-0499-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]