Przejdź do zawartości

Pino Caruso

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pino Caruso
Ilustracja
Pino Caruso
Imię i nazwisko

Giuseppe Caruso

Data i miejsce urodzenia

12 października 1934
Palermo

Data i miejsce śmierci

7 marca 2019
Rzym

Zawód

aktor

Współmałżonek

Marilisa Ferzetti

Lata aktywności

1969–2019

Pino Caruso wł. Giuseppe Caruso (ur. 12 października 1934 w Palermo, zm. 7 marca 2019 w Rzymie[1]) – włoski aktor telewizyjny i filmowy, publicysta filmowy, osobowość telewizyjna.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Caruso urodził się w Palermo na Sycylii, zadebiutował jako aktor dramatyczny w swoim rodzinnym mieście w 1957 roku. W 1965 roku przeniósł się do Rzymu i wstąpił do teatru „Il Bagaglino”. Zyskał dużą popularność biorąc udział w kilku pokazach odmiany RAI, takich jak Che domenica amici (1968), Gli amici della domenica (1970), Teatro 10 (1971), Dove sta Zazà (1973), Mazzabubù (1975), Due come noi (1979).

Caruso był przewodniczącym Włoskiego Związku Aktorów w latach 1979-1989[2].

Od 1995 do 1997 roku, po nominacji przez Burmistrza Palermo Leoluca Orlando, Caruso zaplanował i wyreżyserował Palermo dwumiesięczny festiwal artystyczny i teatralny (odbywający się od 14 lipca do 14 września)[3]. W 2001 roku nadzwyczajny komisarz miasta Ettore Serio poprosił Caruso, aby powtórzył to wydarzenie[4].

Od 1976 r. Caruso współpracował regularnie z gazetami i czasopismami, między innymi w dziennikach Il Mattino, Il Messaggero, Paese Sera, L'Avanti, Il Tempo, La Sicilia[5]. Był także autorem wielu książek, z różnych gatunków.

Brał udział w około 30 filmach, debiutując jako reżyser w 1977 roku filmem Ride bene chi ride ultimo.

Był żonaty z aktorką sceniczną Marilis Ferzetti z którą miał syna, również aktora Francesco Caruso. Był wegetarianinem.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1969: Ręka jako motocyklista
  • 1970: Wał atlantycki jako porucznik Friedrich, kierowca Rommla
  • 1973: Uwodzenie jako Alfredo
  • 1973: Malizia jako don Cirillo
  • 1976: Kobieta na niedzielę jako De Palma
  • 1977: Mąż w szkole z internatem jako baron Filippo Pancaldi
  • 1980: Wścibski jako komisarz
  • 1981: Najbardziej zwariowana armia na świecie jako kapitan
  • 1998: Ultimo, czyli Ostatni jako Niscemi
  • 2002: Carabinieri jako Giuseppe Capello
  • 2009: Skein jako don Gino
  • 2006: Saga sycylijska jako don Calogero Rocca
  • 2016: Solo jako Domenico Morabito

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. E' morto Pino Caruso, maschera siciliana e volto tv degli anni Settanta. palermo.repubblica.it. [dostęp 2019-03-08]. (wł.).
  2. L' ACCORDO CON LA RAI E' FATTO MA DIVIDE IL SINDACATO ATTORI. ricerca.repubblica.it. [dostęp 2019-03-09]. (wł.).
  3. Festa della Donna? Vandali contro il Movimento per la Vita. vocetempo.it. [dostęp 2019-03-09]. (wł.).
  4. Caruso, il gran ritorno a 'Palermo di scena. ricerca.repubblica.i. [dostęp 2019-03-09]. (wł.).
  5. „La pagina di PINO CARUSO”. antoniogenna.net. [dostęp 2019-03-09]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]