Przejdź do zawartości

Przystanek osobowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przystanek osobowy Bojary
Zabytkowy przedwojenny przystanek osobowy Warszawa Radość wybudowany w 1936 roku w stylu modernistycznym
Przystanek trójmiejskiej SKM Gdańsk Zaspa
Przystanek z jednym peronem
Olsztyn Zachodni – przystanek z trzema peronami

Przystanek osobowy (publiczny) – miejsce na szlaku kolejowym odpowiednio przystosowane do obsługi pasażerów, w którym zatrzymują się rozkładowo wyznaczone pociągi pasażerskie[1][2][3], wyłączając postoje dla potrzeb technicznych i pracowniczych.

Wyposażenie przystanku stanowią perony, czasami też wiata lub budynek z poczekalnią i kasą biletową[4].

Na linii jednotorowej budowany jest zazwyczaj jeden peron, a na linii dwutorowej dwa perony boczne lub jeden wyspowy[4]. Do przystanku nie ma przypisanych semaforów (mogą występować semafory samoczynnej blokady liniowej lub semafory odnoszące się do sąsiednich stacji), zaś pociągi zatrzymują się na torach szlakowych.

Na szlakach w Polsce przystanki oznakowane są za pomocą wskaźnika W 16 informującego maszynistę, iż w odległości równej drodze hamowania znajduje się przystanek, zaś przy końcu peronu ustawiony (zgodnie z zasadami ogólnymi) jest wskaźnik W 4 (prosty biały krzyż na czarnym tle), oznaczający miejsce zatrzymania czoła pociągu.

Przystanek osobowy może być urządzony również z innymi punktami na szlaku, takimi jak:

Tak urządzony posterunek stanowi całość. Nie stosuje się oddzielnych nazw czy pozycji w wewnętrznych rozkładach jazdy.

Posterunek osobowy może być ustanowiony na stacji zamkniętej dla czynności techniczno-ruchowych – najczęściej w takim przypadku jest oznaczany jako „ładownia i przystanek osobowy”, lub „stacja zamknięta”. Przystanek może również być ustanowiony na stacji zlikwidowanej – natomiast w takim przypadku najczęściej jest oznaczany jako „stacja zlikwidowana” lub „przystanek osobowy”.

Na liniach, na których stosuje się wyłącznie kolejową komunikację autobusową, występują „przystanki osobowe w kolejowej komunikacji autobusowej (transport drogowy)”.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 (R-1): Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr 176/2008 Zarządu Spółki PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z dnia 17 kwietnia 2008 r., PKP Polskie Linie Kolejowe, s. 10-11 [zarchiwizowane z adresu 2014-06-06].
  2. Dz.U. z 2000 r. nr 34, poz. 400.
  3. Przystanek osobowy. W: Leksykon Terminów Kolejowych. Warszawa: KOW sp. z o.o., 2011, s. 287. ISBN 978-83-933737-0-3. [dostęp 2015-09-04].
  4. a b Kazimierz Towpik: Infrastruktura transportu kolejowego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2009, s. 37. ISBN 978-83-7207-807-0.