Przejdź do zawartości

Sam Cooke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sam Cooke
Ilustracja
Pseudonim

Dale Cooke

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1931
Clarksdale

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1964
Los Angeles

Instrumenty

pianino, gitara

Gatunki

R&B, soul, gospel

Zawód

muzyk, wokalista, kompozytor

Aktywność

1950–1964

Wydawnictwo

Specialty, Keen, RCA

Powiązania

The Soul Stirrers
Bobby Womack
Johnnie Taylor

Strona internetowa

Sam Cooke (ur. 22 stycznia 1931 w Clarksdale, Missisipi, zm. 11 grudnia 1964 w Los Angeles[1]) – amerykański kompozytor i piosenkarz. Uznawany za twórcę gatunku soul. W 1986 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[2].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Sama Cooke’a.

Poniższa lista przedstawia wyłącznie studyjne albumy piosenkarza. Jego pełna dyskografia, single, albumy, kompilacje oraz inne wydawnictwa opisane zostały w osobnym artykule.

  • 1958: Sam Cooke
  • 1958: Encore
  • 1959: Tribute to the Lady
  • 1960: Cooke's Tour
  • 1960: Hits of the 50's
  • 1961: Swing Low
  • 1961: My Kind of Blues
  • 1962: Twistin' the Night Away
  • 1963: Mr. Soul
  • 1963: Night Beat
  • 1964: 3 Great Guys
  • 1964: Ain't That Good News
  • 1965: Shake (wydanie pośmiertne)
  • 1965: Try a Little Love (wydanie pośmiertne)

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]
Grób piosenkarza

Został zastrzelony przez Berthę Franklin, recepcjonistkę motelu, w którym nocował. Na wpół nagi piosenkarz zażądał ujawnienia personaliów kobiety, z którą zameldował się w motelu, a która uciekła z jego ubraniem. Kiedy odmówiono ujawnienia tych danych, wściekły chwycił i przewrócił recepcjonistkę, która jednak wyrwała się i w samoobronie go zastrzeliła. Według wersji uciekinierki próbował ją zgwałcić i uciekając w popłochu zabrała omyłkowo także jego ubranie, jednak niespójności w jej zeznaniach sugerują, że być może świadomie poszła z nim do pokoju, a potem go okradła kiedy wyszedł do toalety. Recepcjonistka została uniewinniona, jako działająca w warunkach obrony koniecznej. Musiała potem ukrywać się przed grożącymi jej śmiercią fanami piosenkarza, w końcu wywalczyła 30000 dolarów rekompensaty od jego rodziny za napaść i straty moralne[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sam Cooke | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic [online], www.allmusic.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  2. Sam Cooke: inducted in 1986. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
  3. Peter Guralnick: Dream Boogie: The Triumph of Sam Cooke. Little, Brown and Company, 2005, s. 9. ISBN 0-316-37794-5.