Przejdź do zawartości

Saudi Aramco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saudi Aramco
Saudi Arabian Oil Company
Logo
Ilustracja
Siedziba koncernu w Az-Zahran (Dhahran) nad Zatoką Perską
Państwo

 Arabia Saudyjska

Siedziba

Az-Zahran (Dhahran)

Data założenia

1933

Forma prawna

przedsiębiorstwo państwowe

Prezes

Amin H. Nasser

Zatrudnienie

61 000

Położenie na mapie Arabii Saudyjskiej
Mapa konturowa Arabii Saudyjskiej, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Saudi Aramco”
Ziemia26°19′37″N 50°06′34″E/26,326944 50,109444
Strona internetowa

Saudi Arabian Oil Company, znany jako Saudi Aramco (arab. أرامكو السعودية) – saudyjski koncern paliwowo-chemiczny prowadzący poszukiwania i wydobycie ropy naftowej. Największy na świecie pod względem dziennej produkcji – zaspokaja ponad 10 procent światowego zapotrzebowania na ten surowiec[1]. Badania z 2019 r. pokazują, że Saudi Aramco, z emisją 59,26 mld ton ekwiwalentu CO2 od 1965 r., było firmą o największej na świecie emisji w tym okresie[2].

Koncern jest światowym liderem wydobycia węglowodorów oraz globalnym liderem produkcji, procesów rafineryjnych oraz dystrybucji ropy naftowej. Potwierdzone zasoby ropy i kondensatu będące w dyspozycji koncernu wynoszą 261 mld baryłek[1]. Dzienna produkcja Saudi Aramco wynosi 9,54 mln baryłek, choć moce produkcyjne pozwalają na wydobycie także 12 mln[3] (dla porównania: rosyjski Rosnieft wydobywa ok. 4,1 mln baryłek dziennie, PetroChina – 2,7 mln, amerykański ExxonMobil – 2,1 mln baryłek[4]). Główna siedziba spółki mieści się w Az-Zahran (Dhahran) nad Zatoką Perską[3]. Saudi Aramco jest kilkakrotnie większy od innych globalnych koncernów paliwowych, takich jak brytyjski BP, amerykański ExxonMobil, chiński PetroChina czy rosyjski Rosnieft[5].

Przedsiębiorstwo zatrudnia ponad 61 tysięcy pracowników z 77 krajów na świecie[3]. Prezesem koncernu (ang. chief executive officer, CEO) jest od września 2015 Saudyjczyk Amin H. Nasser[6]. W latach 2009–2015 dyrektorem generalnym (CEO) koncernu był Khalid al-Falih, który następnie objął funkcję saudyjskiego ministra energii[7].

Koncern powstał w 1933[8], gdy Arabia Saudyjska zezwoliła na poszukiwanie i eksploatację jej zasobów amerykańskiej firmie Standard Oil of California (dzisiejszy Chevron). Obecnie koncern jest własnością państwową Królestwa Arabii Saudyjskiej.

Do koncernu należy największe na świecie pole naftowe Ghawar, znajdujące się 100 km od Az-Zahran w Al-Ahsa w prowincji Asz-Szarkijja. Jego rozmiary wynoszą 280 na 30 km.

W ramach reform gospodarczych Arabii Saudyjskiej, które mają unowocześnić ten zależny od sprzedaży ropy kraj, planowana jest w roku 2018 emisja 5 proc. akcji Saudi Aramco na giełdzie w Nowym Jorku, giełdzie w Londynie lub giełdzie w Toronto. W lutym 2017 ogłoszono, że giełdową ofertę koncernu przygotują trzy banki: JPMorgan Chase, HSBC oraz Morgan Stanley[4].

Pierwsza w historii długoterminowa umowa bezpośrednia na dostawy ropy naftowej dla polskiego koncernu PKN Orlen została podpisana z Saudi Aramco w 2016 roku, w ramach procesu strategicznej dywersyfikacji źródeł zaopatrzenia w surowce energetyczne dla Polski (wcześniej realizowane były dostawy spotowe lub pośrednie)[3][9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Selina Williams: Behind the Numbers: Saudi Aramco Valuation. wsj.com, 8 stycznia 2016. [dostęp 2016-05-09]. (ang.).
  2. Revealed: the 20 firms behind a third of all carbon emissions, „The Guardian”, www.theguardian.com [dostęp 2019-11-23] (ang.).
  3. a b c d Saudyjska ropa dla Polski – Orlen podpisał umowę. energetyka24.com, 6 maja 2016. [dostęp 2016-05-09].
  4. a b Saudowie pójdą na giełdę zdetronizować Apple’a. bankier.pl, 22 lutego 2017. [dostęp 2017-02-22].
  5. Rhea Sthalekar, Ati Ranjan: Everything You Need to Know About the Saudi Aramco IPO. thestreet.com, 27 kwietnia 2016. [dostęp 2016-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-23)]. (ang.).
  6. Jakob Schulz: Saudis wollen den Ölmarkt fluten. sueddeutsche.de, 11 maja 2016. [dostęp 2016-05-11]. (niem.).
  7. Rania El Gamal, Reem Shamseddine: Saudi Arabia names Khalid al-Falih energy minister to replace Naimi. reuters.com, 7 maja 2016. [dostęp 2016-06-01]. (ang.).
  8. Company Overview of Saudi Arabian Oil Company. bloomberg.com. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).
  9. Piotr Maciążek: Saudyjska umowa Orlenu – regionalny „game changer”. energetyka24.com, 9 maja 2016. [dostęp 2016-05-09].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]