Przejdź do zawartości

Saul Bron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saul Bron
Саул Брон
Shoil Gershkovich
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1887
Odessa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1938
Moskwa

Komisarz ds. handlu zagranicznego Ukraińskiej SRR
Okres

od 1921
do 1923

Dyrektor Rosyjskiego Banku Handlu Zagranicznego Roskombank
Okres

od 1924
do 1925

Dyrektor radzieckiej centrali eksportu zboża Eksportchleb
Okres

od 1925
do 1926

Prezes radzieckiej firmy handlowej Amtorg w Nowym Jorku
Okres

od 1928
do 1930

Poprzednik

Aleksiej Prigarin

Następca

Piotr Bogdanow

Prezes radzieckiej firmy handlowej Arcos w Londynie
Okres

od 1930
do 1931

Prezes Wszechzwiązkowej Izby Handlowej ZSRR
Okres

od 1933
do 1935

Saul Bron, Саул Григорьевич Брон, Shoil Gershkovich (ur. 13 stycznia?/25 stycznia 1887 w Odessie, zm. 21 kwietnia 1938 w Moskwie) – radziecki działacz gospodarczy, prezes radzieckich spółek handlowych Amtorg w Nowym Jorku (1928–1930) oraz Arcos w Londynie (1930–1931).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie żydowskiej. Ukończył gimnazjum w Odessie i rozpoczął studia wyższe w Kijowskim Instytucie Handlowym (ros. Киевский коммерческий институт, ukr. Київський комерційний інститут). W 1907 uzyskał doktorat z ekonomii na Uniwersytecie w Zurychu. Brał udział w rozwoju żydowskich kolonii rolniczych w guberni chersońskiej i uczył w żydowskiej szkole rolniczej w Nowopołtawce.

W 1921 Bron został członkiem Centralnego Komitetu Wykonawczego Ukrainy. W latach 1921–1923 pełnił funkcję komisarza ds. handlu zagranicznego Ukraińskiej SRR i przedstawiciela Ludowego Komisariatu Handlu i Przemysłu RSFSR przy Radzie Komisarzy Ludowych Ukrainy; był także członkiem Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych Ukrainy.

Po utworzeniu w 1922 ZSRR, Bron pracował w Radzie Najwyższej Radzie Gospodarki Narodowej RSFSR (Высший Совет Народного Хозяйства). W 1924 rozpoczął pracę w resorcie Ludowego Komisariatu Handlu i Przemysłu RSFSR i został mianowany dyrektorem Rosyjskiego Banku Handlu Zagranicznego Roskombank, późniejszego Wniesztorgbanku ZSRR. W latach 1925–1926 kierował radziecką centralą eksportu zboża Eksportchleb (Экспортхлеб).

W 1926 Bron rozpoczął pracę w Ludowym Komisariacie Handlu Zagranicznego ZSRR, a w 1927 został mianowany prezesem radzieckiej firmy handlowej Amtorg w Nowym Jorku (1928–1930). Przed ustanowieniem w 1933 stosunków dyplomatycznych między USA i ZSRR Amtorg, formalnie jako prywatna korporacja, de facto pełnił funkcję quasi-ambasady ZSRR. Bron podpisał m.in. dwie umowy z General Electric, które stały się kluczowym elementem realizacji planu elektryfikacji Związku Radzieckiego GOELRO, umowę z Ford Motor Company budowy pierwszej radzieckiej fabryki samochodów GAZ w pobliżu Niżnego Nowogrodu, kontrakt z biurem projektów budownictwa przemysłowego z Detroit, Alberta Kahna, na zaprojektowanie pierwszej radzieckiej fabryki ciągników w Stalingradzie, oraz nadzoru architektonicznego całego budownictwa przemysłowego w Związku Radzieckim. W latach 1929–1932 firma Kahn przeszkoliła ponad 4000 radzieckich architektów i inżynierów i zaprojektowała ponad 500 zakładów i fabryk, w tym Zakłady Produkcji Traktorów w Czelabińsku i Uralmasz w Swierdłowsku.

Pomoc techniczną ZSRR zapewniły też firmy Hugh L. Cooper (budowa zapory DnieproGES), Arthur G. McKee (projekt i budowa Zakładów Metalurgicznych w Magnitogorsku), Freyn Engineering (Zakładów Metalurgicznych w Nowokuźniecku), DuPont de Nemours, Radio Corporation of America i ponad sto innych firm.

W 1930 Bron został przeniesiony do Londynu, gdzie został prezesem radzieckiej firmy handlowej Arcos i szefem przedstawicielstwa handlowego ZSRR w Wielkiej Brytanii.

20 września 1931 z inicjatywy Stalina, Biuro Polityczne Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) nakazało Bronowi powrót do ZSRR. Pozostał członkiem Kolegium Komisariatu Handlu Zagranicznego, a w 1933 został prezesem Wszechzwiązkowej Izby Handlowej ZSRR (Всесоюзная торговая палата), zaś w 1935 zastępcą szefa państwowej agencji wydawniczej OGIZ (ОГИЗ) w Moskwie.

25 października 1937 Bron został aresztowany i fałszywie oskarżony o członkostwo w antyradzieckiej organizacji terrorystycznej, przygotowania, wraz z Michaiłem Tomskim, aktu terrorystycznego przeciwko Stalinowi, i bycie agentem brytyjskiego wywiadu. 21 kwietnia 1938 został skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR, i tego samego dnia stracony. Bron został pochowany w masowym grobie w Kommunarce pod Moskwą. W dniu 25 kwietnia 1956 został przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR pośmiertnie zrehabilitowany.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]