Przejdź do zawartości

Sebastian Piekarek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sebastian Piekarek
Ilustracja
Sebastian Piekarek (2023)
Pseudonim

Seba

Data i miejsce urodzenia

5 września 1975
Warszawa

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna

Gatunki

rock, hard rock, heavy metal

Zawód

muzyk, gitarzysta, wokalista, kompozytor, producent muzyczny, autor tekstów

Aktywność

od 1993

Powiązania

The Glan
Karate Musiq
Spotlight
Kasia Kowalska
Ira
Bracia
Doda
Patrycja Markowska

Instrument
Gibson Custom Black Beauty
Paul Reed Smith
Fender Stratocaster
Zespoły
Seba (od 2006)
Ira (2003-2005, od 2015)
Strona internetowa

Sebastian Piekarek, znany także jako Seba (ur. 5 września 1975 w Warszawie) – polski gitarzysta, wokalista oraz kompozytor, muzyk sesyjny, który współpracował m.in. z Dodą[1], Kasią Kowalską[2], Wojtkiem Pilichowskim[1] (Karate Musiq), zespołami Ira[2], Daab, Bracia[2] i Spotlight, brał udział w wielu projektach studyjnych. Z wykształcenia jest technikiem ekonomistą. Ma żonę i dwie córki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Swą muzyczną karierę rozpoczął w drugiej połowie lat 90. Jego pierwszym zespołem była grupa rockowa The Glan[3]. Przez ponad rok występował w hardcore’owym zespole Antidotum[4], po czym przez chwilę grał w metalowej kapeli Geisha Goner[5], był też gitarzystą w grupie Genetic Crash[6]. W 1994 założył wraz z Wojciechem Pilichowskim, Robertem Leszczyńskim oraz Gerardem Klawe grupę Karate Musiq[6], z którą nagrał płytę pt. Kultura albo masowa wydaną w 1995. Po rozpadzie grupy udzielał się w zespole rockowym Spotlight, który założył z Piotrem Koncą, Krzysztofem Jaworskim, Krzysztofem Patockim i Marcinem Trojanowiczem, jednak formacja rozpadła się po dwóch latach działalności[7]. W latach 1995–1998 grał w zespole Daab[8], następnie w latach 1998-2004 grał w zespole koncertowym Kasi Kowalskiej[7].

Następnie zaczął występować jako muzyk sesyjny na płytach innych wykonawców. Brał udział w projektach m.in. Kasi Kowalskiej, Wojtka Pilichowskiego, Woobie Doobie, Rezerwatem, Antidotum, Kostkiem Yoriadisem. W 2003 wraz z Maciejem Gładyszem dołączył do zespołu Ira. Nagrał z nim dwie płyty, studyjną Ogień oraz koncertowy Live 15-lecie, obie ukazały się w 2004. Odbył także z zespołem trasę koncertową. W 2005 odszedł z Iry i zaczął grać w zespole Bracia[9]. Aby nie utożsamiać się tylko z grupą, odszedł z niej w czerwcu 2007, decydując się na rozpoczęcie kariery solowej.

W 2006 stworzył własny solowy projekt, który nazwał Seba. Do współpracy zaprosił gitarzystę Macieja Gładysza, perkusistę Krzysztofa Patockiego, oraz basistę Tomasza Gołębia. Projekt ten przerodził się w zespół i 16 kwietnia 2007 grupa wydała swą debiutancką płytę Human. Krążek miał się ukazać na rynku 8 marca, ale zespół postanowił dograć materiał w szwedzkim studiu w Sztokholmie, w którym w ciągu ostatnich lat nagrywały takie gwiazdy jak The Rasmus, Rammstein czy Cardigans. Gościnnie na płycie wystąpili Ewelina Flinta, Marek Piekarczyk (TSA) oraz Artur Gadowski (Ira)[1]. W grudniu 2006 wydany został singel Słowa nie znaczą nic – duet z Eweliną Flintą. W teledysku do piosenki zostały wykorzystane materiały fundacji „Dziecięca fantazja”, z którą wcześniejsza współpraca zainspirowała Sebastiana do napisania tej właśnie piosenki[10]. Album Human jest nawiązaniem do rockowej grupy Human, której członkami byli Gładysz oraz Patocki[11]. Utwory z repertuaru Humana grupa Piekarka często grała na swych koncertach. W czerwcu 2007 pojawił się teledysk do drugiego singla pt. Bruk, nagranego wraz z Arturem Gadowskim. Grupa z powodzeniem gra koncerty, występując m.in. jako support grupy Ira, Ocean oraz podczas koncertu grupy Marillion w Krakowie.

Brał udział w nagraniach płyt Znak niepokoju Hasioka[12], 9 Iry[13] I XXX Perfectu[14]. W latach 2007–2011 był gitarzystą w zespole piosenkarki Doroty „Dody” Rabczewskiej[15], z którą nagrał jej pierwszy solowy album Diamond Bitch[16]. Od 2011 do 2015 był gitarzystą Patrycji Markowskiej[17]. We wrześniu 2015 powrócił do zespołu Ira.

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Sebastian Piekarek z Eweliną Flintą i Arturem Gadowskim. infomusic.pl. [dostęp 2007-04-25]. (pol.).
  2. a b c „Idaho” Sebastiana Piekarka. TopGuitar. [dostęp 2010-08-24]. (pol.).
  3. Sebastian Piekarek – „Jestem Irowy”. kalejdoskop.wroclaw.pl. [dostęp 2011-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-24)]. (pol.).
  4. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 148. ISBN 978-83-268-2750-1.
  5. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 151. ISBN 978-83-268-2750-1.
  6. a b Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 146. ISBN 978-83-268-2750-1.
  7. a b Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 152. ISBN 978-83-268-2750-1.
  8. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 154. ISBN 978-83-268-2750-1.
  9. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 163. ISBN 978-83-268-2750-1.
  10. Interia.pl: SEBA i Ewelina Flinta: Zapis emocji. muzyka.interia.pl. [dostęp 2006-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-28)]. (pol.).
  11. jk: Solowy krążek Sebastiana Piekarka pt. „HUMAN”. eurostudent.pl. [dostęp 2007-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-27)]. (pol.).
  12. sendar, Marcin Szczepanek: Hasiok – “Znak niepokoju”. uwolnijmuzyke.pl. [dostęp 2009-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-01)]. (pol.).
  13. Interia.pl: IRA – 9. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-11-02]. (pol.).
  14. MICHAŁ KIRMUĆ: Perfect: XXX. [w:] RECENZJA CD [on-line]. terazrock.pl. [dostęp 2010-11-01]. (pol.).
  15. Nowy gitarzysta Dody. muzyka.interia.pl. [dostęp 2007-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-12)]. (pol.).
  16. MAREK ŚWIRKOWICZ: Doda: Diamond Bitch. [w:] RECENZJA CD [on-line]. terazrock.pl. [dostęp 2007-09-01]. (pol.).
  17. CGM: Radek Majdan rozpoczyna karierę muzyczną. cgm.pl. [dostęp 2013-01-26]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]