Przejdź do zawartości

Sergiusz (Szejn)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Sergiusz
święty nowomęczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1870
Kołpna

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1922
Piotrogród

Czczony przez

Rosyjski Kościół Prawosławny

Wspomnienie

4 czerwca, 31 lipca (kalendarz juliański)

Sergiusz, imię świeckie Wasilij Pawłowicz Szein (ur. 18 grudnia?/30 grudnia 1870 w Kołpnej, gubernia tulska, zm. 13 sierpnia 1922 w Piotrogrodzie) – archimandryta Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, święty nowomęczennik. W latach 1912–1917 deputowany do Dumy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Miał dziewięcioro starszego rodzeństwa, od najmłodszych lat wychowywany był w głęboko religijnym duchu. Podobnie jak ojciec rozpoczął karierę urzędniczą. Doszedł do stanowiska radcy i pomocnika sekretarza w Radzie Państwa. Był deputowanym do Dumy IV kadencji jako przedstawiciel guberni tulskiej. Zasiadał w komisjach ds. budżetu, ds. Kościoła Prawosławnego, ds. staroobrzędowców. Początkowo reprezentował poglądy wyraźnie prawicowe i nacjonalistyczne. W 1915 wszedł do Bloku Postępowego.

Jako delegat świeckich brał udział w pracach Soboru Lokalnego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i był w czasie jego trwania jednym z sekretarzy. W tym czasie podjął decyzję o porzuceniu życia świeckiego. 30 sierpnia 1920 złożył wieczyste śluby zakonne i przyjął imię Sergiusz na cześć patrona Rusi św. Sergiusza z Radoneża. Wkrótce po tym przyjął również święcenia kapłańskie i natychmiast otrzymał godność archimandryty.

Był współpracownikiem metropolity petersburskiego Beniamina i razem z nim został aresztowany w 1922 pod pretekstem organizacji czynnego oporu przeciw konfiskacie kosztowności cerkiewnych przez władze oraz wrogiego stosunku do Żywej Cerkwi. W czasie procesu, podobnie jak metropolita, archimandryta zachowywał się spokojnie i nie ukrywał swojej negatywnej opinii o Żywej Cerkwi. Został skazany na śmierć przez rozstrzelanie i stracony 13 sierpnia 1922 na stacji kolejowej Porochow w Piotrogrodzie. Razem z nim zginęli metropolita Beniamin oraz świeccy działacze cerkiewni Iwan Kowszarow i Jurij Nowicki.

Kanonizowany, podobnie jak inni skazani w tym samym procesie, w 1992 jako jeden ze świętych nowomęczenników rosyjskich.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]