Przejdź do zawartości

Siemion Łobow (minister)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siemion Łobow
Data i miejsce urodzenia

1888
Pieśkowo, gubernia kałuska

Data i miejsce śmierci

30 października 1937
Moskwa

ludowy komisarz przemysłu leśnego ZSRR
Okres

od 1932
do 1936

Przynależność polityczna

WKP(b)

ludowy komisarz przemysłu spożywczego RFSRR
Okres

od 1936
do 1937

Przynależność polityczna

WKP(b)

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru

Siemion Siemionowicz Łobow (ros. Семён Семёнович Ло́бов, ur. 1888 we wsi Pieśkowo w guberni kałuskiej, zm. 30 października 1937) – radziecki polityk, ludowy komisarz przemysłu leśnego ZSRR (1932–1936), członek KC RKP(b)/WKP(b) (1924–1937).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był samoukiem, od 1907 pracował w różnych fabrykach w Petersburgu, od 1910 związany z ruchem rewolucyjnym, 1913 wstąpił do SDPRR(b). W listopadzie 1917 był członkiem Piotrogrodzkiego Komitetu SDPRR(b), od 1918 do marca 1919 zastępca przewodniczącego piotrogrodzkiej gubernialnej Czeki, od 15 marca do 5 maja 1919 przewodniczący gubernialnej Czeki w Piotrogrodzie. Od 16 września 1919 do 27 kwietnia 1920 przewodniczący saratowskiej gubernialnej Czeki, potem pełnomocnik Czeki na Północnym Kaukazie i w Baszkirii, od 4 czerwca do 7 listopada 1920 przewodniczący Baszkirskiej Obwodowej Czeki, od lipca do 8 września 1920 ludowy komisarz spraw wewnętrznych Baszkirskiej ASRR. W 1921 został kierownikiem Wydziału Wschodniego Czeki przy Radzie Komisarzy Ludowych RFSRR (nie objął funkcji), w latach 1921–1923 szef Zarządu Paliwowego i zarządca Nieftesindikatu, od 2 kwietnia 1922 do 17 kwietnia 1923 zastępca członka KC RKP(b), 1923–1926 przewodniczący Północno-Zachodniego Biura Przemysłowego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej ZSRR. Od 31 maja 1924 do 25 czerwca 1937 członek KC RKP(b)/WKP(b), w latach 1924–1926 członek Prezydium Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej, 1926–1930 przewodniczący Gławenergo Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej RFSRR i zastępca przewodniczącego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej RFSRR, od 17 lutego 1927 do 26 czerwca 1930 zastępca członka, a od 13 lipca 1930 do 26 stycznia 1934 członek Biura Organizacyjnego KC WKP(b). Od grudnia 1930 do 5 stycznia 1932 zastępca ludowego komisarza zaopatrzenia ZSRR, od 5 stycznia 1932 do 1 października 1936 ludowy komisarz przemysłu leśnego ZSRR, od 19 października 1936 do 1937 ludowy komisarz przemysłu spożywczego RFSRR. Odznaczony Orderem Lenina (17 stycznia 1936) i Orderem Czerwonego Sztandaru.

21 czerwca 1937 aresztowany, 29 października 1937 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR „za przynależność do kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej” i następnego dnia rozstrzelany. 14 marca 1956 pośmiertnie zrehabilitowany.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]