Przejdź do zawartości

Sitaniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sitaniec
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Bartłomieja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Zamość

Liczba ludności (2021)

1925[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-400[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0906568[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Zamość
Mapa konturowa gminy wiejskiej Zamość, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sitaniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sitaniec”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sitaniec”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sitaniec”
Ziemia50°45′39″N 23°14′23″E/50,760833 23,239722[1]

Sitaniecwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zamość[5][6].

Integralne części wsi Sitaniec[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0906574 Błonie część wsi
0906580 Górny Śląsk część wsi
0906597 Sitaniec Poduchowny część wsi
0906605 Zacmentarna część wsi

Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Czarny Potok, dopływ Łabuńki. Miejscowość graniczy z miastem Zamość. Biegną tędy drogi: krajowa nr 17 oraz wojewódzka nr 837.

Wieś jest sołectwem w gminie Zamość[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 1737 mieszkańców[8].

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Bartłomieja Apostoła w Sitańcu[9].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś z rodowodem sięgającym XIV wieku, wzmiankowana w roku 1402 w akcie rozgraniczenia z Chomęciskami. W roku 1420 dziedzicem Sitańca był Wojciech Sitański (Wojciech „Wosza” „de Sythenec” Sitański), sędzia ziemski chełmski. Ściborowie-Sitańscy (zwani także Sicieńskimi) posiadali tu dziedzictwo do lat 1583-1584, w tym bowiem okresie Stanisław i Marek Ściborowie-Sitańscy sprzedali działy wsi kanclerzowi Janowi Zamoyskiemu. W 1589 roku wieś włączono do ordynacji, w której stała się siedzibą rozległego klucza dóbr[10].

W 1880 roku wieś liczyła 8 domów dworskich i 57 chłopskich z 736 mieszkańcami, w tym 31 unitami (prawosławnymi)[11]. Według spisu z roku 1921, Sitaniec – wówczas wieś w gminie Wysokie, wykazał 166 domów oraz 1147 mieszkańców, w tym 24 Żydów i 53 Ukraińców[12].

W ramach Akcji Zamość 6 grudnia 1942 roku wieś została wysiedlona. Mieszkańców przewieziono do obozu przejściowego w Zamościu, a część, to jest 370 osób wywieziono do Oświęcimia[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Kościół

[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się tu kościół pw. św. Bartłomieja Apostoła, wybudowany w latach 1907–1913, ufundowany przez Maurycego Zamoyskiego oraz zabytkowa dzwonnica, która wcześniej służyła drewnianemu kościołowi, który spłonął w czasie I wojny światowej. Przy starym kościele usytuowany był cmentarz. Dziś na miejscu kościoła i cmentarza stoi klasztor sióstr klarysek oraz przykościelna plebania. Kościół jest trójnawową świątynią w stylu neoromańskim. Podczas wycofywania się z tego terenu Rosjan, w 1915 roku, kościół został poważnie uszkodzony wskutek eksplozji ładunku wybuchowego. Zniszczeniu uległy wówczas zgromadzone wewnątrz stare księgi kościelne.

Sport i oświata

[edytuj | edytuj kod]

W Sitańcu działa Zespół Szkół im. Dzieci Zamojszczyzny, którego dyrektorem jest Jacek Szuba. W szkole funkcjonuje klub sportowy „Gladiator”, gdzie młodzi sportowcy trenują mało znaną dyscyplinę, jaką są biegi na radioorientację sportową. Na swoim koncie zawodnicy mają udział w zawodach na szczeblu okręgowym, krajowym, jak i międzynarodowym. Klub jest też organizatorem imprez sportowych (Puchar Roztocza, Długodystansowe Mistrzostwa Polski w RS), skierowanych do grona biegaczy z kraju, jak i zagranicy.

W miejscowości działa również Koło Gospodyń wiejskich pod nazwą „Sitanianki”. Koło powstało w 1977 roku, w międzyczasie zostało przekształcone w ludowy zespół śpiewaczy. Członkowie zespołu zdobywają popularność biorąc udział w wielu uroczystościach, przeglądach i festiwalach o tematyce folklorystycznej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122848
  2. Wieś Sitaniec w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-24], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-24].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1153 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Jednostki pomocnicze gminy Zamość. Urząd Gminy Zamość. [dostęp 2016-04-15].
  8. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-08-14].
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. a b Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  11. Sitaniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 626.
  12. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-08-14].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]