Test Bechdel
Test Bechdel, znany również jako test Bechdel-Wallace jest używany jako wskaźnik aktywnej obecności kobiet w treściach kultury. Często stosowany w celu pokazania braku równości między płciami wynikający z seksizmu.
Aby zaliczyć test, film (lub inne dzieło) musi spełnić trzy warunki[1]:
- Muszą pojawić się co najmniej dwie postacie kobiece,
- które prowadzą ze sobą rozmowę,
- dotyczącą czegoś innego niż mężczyźni.
W niektórych iteracjach jest także wymaganie, że obie postacie kobiece muszą mieć imiona[2].
W żartobliwej formie test pojawił się po raz pierwszy, w komiksie rysowniczki Alison Bechdel Dykes to Watch Out For[1] z 1985 roku. Sama Bechdel preferuje nazwę test Bechdel-Wallace – Liz Wallace to przyjaciółka Bechdel, która wymyśliła koncepcję testu.
Alison Bechdel, w artykule „Testy”, napisała, że jest pewna, iż Liz Wallace inspirowała się fragmentem książki Virginii Woolf, Własny pokój, z 1929 roku[3].
Dane dotyczące kina są gromadzone na stronie bechdeltest.com[4]. Według danych na marzec 2024 oceniono 9802 filmy[5], z czego:
- 5594 filmy (57.1%) zdają wszystkie trzy testy,
- 1000 filmów (10.2%) zdają dwa z trzech testów,
- 2124 filmy (21.7%) zdają jeden z trzech testów,
- 1084 filmy (11.1%) nie zdają żadnego testu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Emilia Dłużewska, „Wojenne dziewczyny”, morowe panny, „żołnierki wyklęte”. Czy poppatriotyzm potrzebuje bohaterek? [online], Gazeta Wyborcza, 27 marca 2017 [dostęp 2017-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-07] (pol.).
- ↑ Christa van Raalte, 1. No Small-Talk in Paradise: Why Elysium Fails the Bechdel Test, and Why We Should Care, [w:] Einar Thorsen i inni red., Media, Margins and Popular Culture, Springer, 2015, ISBN 978-1-137-51281-9 [dostęp 2018-06-10] (ang.).
- ↑ Alison Bechdel, Testy [online], Dykes to Watch Out For, 8 listopada 2013 [dostęp 2020-04-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-07] (ang.).
- ↑ Scott Selisker, The Bechdel Test and the Social Form of Character Networks, „New Literary History”, Project MUSE, 2015, DOI: 10.1353/nlh.2015.0024, ISSN 0028-6087 [dostęp 2024-05-30] (ang.).
- ↑ Stats and graphs [online], Bechdel Test Movie List [dostęp 2023-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2024-02-28] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kinga Dunin, Test bechdel. apel do recenzentów filmowych dziennika opinii [online], Krytyka Polityczna, 1 kwietnia 2015 [dostęp 2020-04-07] (pol.).
- Tomasz Baliszewski, „Gwiezdne wojny” i „Pulp fiction” to seksistowskie filmy? Nie przechodzą testu Bechdel [online], NaTemat.pl, 6 listopada 2013 (pol.).
- Równość w kinie [online], Tacy sami [zarchiwizowane z adresu 2015-10-06] (pol.).
- Dziewczyny i kobiety [online], Na ekranie (pol.).
- Paweł Kośmiński, „Harry Potter” i „Gwiezdne wojny” seksistowskie – Szwecja rozprawia się z uprzedzeniami w filmach [online], Gazeta Wyborcza, 6 listopada 2013 [zarchiwizowane z adresu 2015-11-06] (pol.).
- Szwedzkie kina przeciw stereotypom płciowym – klasyfikacja według testu Bechdel, Ola Sochańska (tłum.), Codziennik feministyczny (pol.).