Przejdź do zawartości

Tombak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osmańskie naczynia z tombaku w Muzeum Sztuki Tureckiej i Islamskiej w Stambule

Tombak, mosiądz czerwonystop miedzi z cynkiem, zawierający powyżej 80% miedzi. Cechuje się żółtą barwą przypominającą złoto, jest jednak mało wartościowy, a w celu uniknięcia pomylenia go ze złotem na biżuterii z tombaku wybija się znak probierczy .

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Słowo tombak wywodzi się z malajskiego/indonezyjskiego tĕmbaga oznaczającego miedź. Do Europy trafiło za pośrednictwem Holendrów[1].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Stosowany głównie jako imitacja złota do wyrobów artystycznych i jubilerskich oraz instrumentów muzycznych, a także na wężownice, rurki manometryczne i do platerowania. Jest też używany do produkcji pocisków i naboi pistoletowych i karabinowych w celu zmniejszenia tarcia między pociskiem a lufą w czasie wystrzału (co służy zwiększeniu żywotności lufy) lub w celu zmiany właściwości plastycznych pocisku[2][3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Definition of TOMBAC [online], www.merriam-webster.com [dostęp 2016-12-03].
  2. Trwałość luf. „Strzelec”. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
  3. Nabój 7,62 × 39 mm. [dostęp 2011-01-09].