Przejdź do zawartości

Wincenty Urban

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Urban
Biskup tytularny Abitinae
Ilustracja
Misericordia et Veritas
Miłosierdzie i Prawda
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1911
Grodzisko Dolne

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1983
Wrocław

Miejsce pochówku

archikatedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu

Biskup pomocniczy wrocławski
Okres sprawowania

1960–1983 (do 1967 formalnie gnieźnieński)

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 czerwca 1936

Nominacja biskupia

21 października 1959

Sakra biskupia

7 lutego 1960

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 lutego 1960

Konsekrator

Stefan Wyszyński

Współkonsekratorzy

Eugeniusz Baziak
Bolesław Kominek

Wincenty Urban (ur. 13 lutego 1911 w Grodzisku Dolnym, zm. 13 grudnia 1983 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor historii Kościoła, patrologii oraz historii sztuki, archiwista, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1960–1983 (do 1967 formalnie gnieźnieński).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1931 ukończył gimnazjum w Leżajsku[1][2]. Po święceniach kapłańskich, które przyjął 28 czerwca 1936 we Lwowie z rąk arcybiskupa Bolesława Twardowskiego, prowadził działalność katechetyczną, duszpasterską i naukową. Był proboszczem w Biłce Szlacheckiej od 1940, w 1945 w wyniku ekspatriacji Polaków z Kresów Wschodnich wraz z parafiami osiadł na Śląsku Opolskim. W latach 1946–1983 dyrektor Archiwum, Biblioteki Kapitulnej i Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu[3].

21 października 1959 został mianowany biskupem tytularnym Abitinae i biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej i skierowany do pracy duszpasterskiej w archidiecezji wrocławskiej. Sakry biskupiej udzielił mu 7 lutego 1960 kardynał Stefan Wyszyński. 16 października 1967 został oficjalnie mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej, w latach 1974–1976 był wikariuszem kapitulnym archidiecezji. Profesor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, autor licznych prac z zakresu historii Kościoła.

W 1965 uczestniczył w IV sesji soboru watykańskiego II[4].

Został pochowany w krypcie archikatedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Droga krzyżowa Archidiecezji Lwowskiej w latach II wojny światowej, 1939–1945, Semper Fidelis, 1983
  • Leopold Sedlnicki, książę biskup wrocławski 1836–1840 i jego odstępstwo na tle dziejów Kościoła katolickiego na Śląsku w pierwszej połowie XIX wieku
  • Zarys dziejów diecezji wrocławskiej, Wrocław 1962
  • Ostatni etap dziejów Kościoła w Polsce przed nowym tysiącleciem (1815–1965), Rzym 1966
  • Duszpasterski wkład księży repatriantów w archidiecezji Wrocławskiej w latach 1945–1970, Wrocław 1970
  • Szkice z dziejów archidiecezji lwowskiej i jej duszpasterstwa, Rzym 1984
  • Z wrocławskiej niwy kaznodziejskiej, Warszawa 1982

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. H.E. Wyczawski. 25 lat pracy ks. biskupa Wincentego Urbana nad dziejami Kościoła na Śląsku. „Studia Theologica Varsaviensia”. 10/2, s. 3 [1], 1972. [dostęp 2016-10-21]. 
  2. Znani absolwenci. zslchrobry.lezajsk.pl. [dostęp 2017-06-02].
  3. Encyklopedia Wrocławia. J. Harasimowicz (red.). Wyd. III poprawione. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 933.
  4. B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Katolicyzm A–Z. Z. Pawlak (red.). Wyd. III. Łódź: 1989, s. 419. ISBN 83-850-22-03-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]