Przejdź do zawartości

magiczny

Oczekuje na przejrzenie
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

magiczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[maˈɟiʧ̑nɨ], AS[maǵičny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z magią, dotyczący magii

przymiotnik jakościowy

(2.1) taki, który ma wyjątkowy, czarujący, dziwny urok
(2.2) irracjonalny, wykraczający poza racjonalne myślenie, postrzeganie
odmiana:
(1.1)
(1.1)
przykłady:
(2.1) Wiąże się ona z magiczną formułą E = mc², którą Albert Einstein (1879-1955) zapisał po raz pierwszy w 1905 roku[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. magia ż, mag m, magik m, magiczność ż
przysł. magicznie
związki frazeologiczne:
liczba magicznakwadrat magicznymyślenie magicznerealizm magicznymagiczne oko
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jarosław Włodarczyk, Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.