İçeriğe atla

Sosyalist Parti (Portekiz)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sosyalist Parti
Partido Socialista
KısaltmaPS
Genel başkanCarlos César
Genel sekreterPedro Nuno Santos
KurucuMário Soares
Kuruluş tarihi19 Nisan 1973 (1973-04-19) (fiilen)
1 Şubat 1975 (1975-02-01) (resmen)[1]
ÖnceliAcção Socialista Portuguesa
MerkezLargo do Rato 2,
1269-143 Lisboa
Gazete(ler)Acção Socialista
Öğrenci koluEstudantes Socialistas
Gençlik koluSosyalist Gençlik
Kadın koluDepartamento Nacional das Mulheres Socialistas
Üyelik (2022)81,171[2]
İdeolojiSosyal demokrasi[3][4]
Keynesyenizm[5]
Pro-Avrupacılık [6]
Siyasi pozisyonMerkez sol
Uluslararası üyelikİlerici İttifak,
Sosyalist Enternasyonal
Avrupa üyeliğiAvrupa Sosyalistler Partisi
Resmî renkler  Kırmızı (resmi)
  Pembe (geleneksel)
Cumhuriyet Meclisi
78 / 230
Avrupa Parlamentosu
8 / 21
Bölge Parlamentoları
34 / 104
Yerel Yönetimler
1.264 / 3.066
İnternet sitesi
Portekiz

Sosyalist Parti (PortekizcePartido Socialista, Portekizce telaffuz: [pɐɾˈtiðu susiɐˈliʃtɐ], PS), Portekiz'deki sosyal demokrat[7][8] bir siyasi partidir. 19 Nisan 1973 tarihinde Bad Münstereifel kentinde Portekiz Sosyalist Hareket (PortekizceAcção Socialista Portuguesa) militanları tarafından kuruldu. PS, Portekiz siyasetindeki iki büyük partiden biridir ve rakibi merkez sağ Sosyal Demokrat Parti (PSD)'dir. PS'nin mevcut lideri Pedro Nuno Santos'dur. Portekiz Parlamentosu'nda şu anda 230 sandalyeden 77'sine sahip olan parti, en son 2015 seçimlerinden 2024 seçimlerine kadar iktidarda kalmıştır.

Sosyalist Enternasyonal, İlerici İttifak ve Avrupa Sosyalist Partisi üyesi olup, Avrupa Parlamentosu'nda Sosyalistler ve Demokratlar (S&D) Grubu'nda dokuz sandalyesi vardır.

Seçim sonuçları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Cumhuriyet Meclisi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Cumhuriyet Meclisi Hükûmet Sıra Lider
Oy % ± Sandalye ±
1975 2,162,972 37.9%
116 / 250
Kurucu Meclis 1. Mário Soares
1976 1,912,921 34.9% azalış 3.0
107 / 263
azalış 9 Azınlık hükûmeti 1. Mário Soares
1979 1,642,136 27.3% azalış 7.6
74 / 250
azalış 33 Muhalefet 2. Mário Soares
1980 Cumhuriyetçi ve Sosyalist Cephe ile
66 / 250
azalış 8 Muhalefet 2. Mário Soares
1983 2,061,309 36.1%
101 / 250
artış 35 Merkez blok hükümeti
PS-PSD
1. Mário Soares
1985 1,204,321 20.8% azalış 15.3
57 / 250
azalış 44 Muhalefet 2. Almeida Santos
1987 1,262,506 22.2% artış 1.4
60 / 250
artış 3 Muhalefet 2. Vítor Constâncio
1991 1,670,758 29.1% artış 6.9
72 / 230
artış 12 Muhalefet 2. Jorge Sampaio
1995 2,583,755 43.8% artış 14.7
112 / 230
artış 40 Azınlık hükûmeti 1. António Guterres
1999 2,385,922 44.1% artış 0.3
115 / 230
artış 3 Azınlık hükûmeti 1. António Guterres
2002 2,068,584 37.8% azalış 6.3
96 / 230
azalış 19 Muhalefet 2. Eduardo Ferro Rodrigues
2005 2,588,312 45.0% artış 7.2
121 / 230
artış 25 Çoğunluk hükûmeti 1. José Sócrates
2009 2,077,238 36.6% azalış 8.4
97 / 230
azalış 24 Azınlık hükûmeti 1. José Sócrates
2011 1,566,347 28.1% azalış 8.5
74 / 230
azalış 23 Muhalefet 2. José Sócrates
2015 1,747,685 32.3% artış 4.2
86 / 230
artış 12 Azınlık hükûmeti 2. António Costa
2019 1,903,687 36.3% artış 4.0
108 / 230
artış 22 Azınlık hükûmeti 1. António Costa
2022 2,302,601 41.4% artış 5.1
120 / 230
artış 12 Hükûmet 1. António Costa
2024 1,812,469 28.0% azalış 13.4
78 / 230
azalış 42 Muhalefet 2. Pedro Nuno Santos

Avrupa Parlamentosu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Avrupa Parlamentosu Sıra Lider
Oy % ± Sandalye ±
1987 1,267,672 22.5%
6 / 24
2. Maria de Lourdes Pintasilgo
1989 1,184,380 28.5% artış 6.0
8 / 24
artış 2 2. João Cravinho
1994 1,061,560 34.9% artış 6.4
10 / 25
artış 2 1. António Vitorino
1999 1,493,146 43.1% artış 8.2
12 / 25
artış 2 1. Mário Soares
2004 1,516,001 44.5% artış 1.4
12 / 24
Sabit 0 1. António Costa
2009 946,818 26.5% azalış 18.0
7 / 22
azalış 5 2. Vital Moreira
2014 1,033,158 31.5% artış 5.0
8 / 21
artış 1 1. Francisco Assis
2019 1,106,328 33.4% artış 1.9
9 / 21
artış 1 1. Pedro Marques
2024 1,268,915 32.1% azalış 1.3
8 / 21
azalış 1 1. Marta Temido

Önemli parti üyeleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Mário Soares, kurucu, 1976-1978 ve 1983-1985 arası Portekiz Başbakanı. 1986-1996 arası Portekiz Cumhurbaşkanı.
António Guterres, 1995-2002 arası Portekiz Başbakanı.
José Sócrates, 2005-2011 arası Portekiz Başbakanı.
António Costa, 2015-2024 arasında Portekiz Başbakanı ve 2014-2024 arasında Parti Genel Sekreteri.
António CostaPedro Passos CoelhoJosé SócratesPedro Santana LopesJosé Manuel Durão BarrosoAntónio GuterresAníbal Cavaco SilvaFrancisco Pinto BalsemãoFrancisco Sá CarneiroMário SoaresAntónio CostaAntónio José SeguroJosé SócratesFerro RodriguesAntónio GuterresJorge SampaioVítor ConstâncioAlmeida SantosMário Soares

Genel Sekreterler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Parti Başkanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Meclis Başkanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Cumhurbaşkanları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Partidos registados e suas denominações, siglas e símbolos" 2 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Tribunal Constitucional. (Portekizce)
  2. ^ Figueiredo, Inês (16 Temmuz 2022). "PSD é o maior partido, mas PS no poder consegue encurtar distâncias. Chega e PAN ocultam número de militantes". Observador. 4 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2024. 
  3. ^ "Parties and Elections in Europe: The database about parliamentary elections and political parties in Europe, by Wolfram Nordsieck". 16 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  4. ^ Marina Costa Lobo; Pedro C. Magalhães (2004). "The Portuguese Socialists and the Third Way". Giuliano Bonoli; Martin Powell (Ed.). Social Democratic Party Policies in Contemporary Europe (1.1url=https://www.google.com/books?id=sW6CAgAAQBAJ&pg=PA83 bas.). Londra: Routledge. ss. 83-101. ISBN 0415304253. 
  5. ^ ""Portugal cuts its fiscal deficit while raising pensions and wages"". 21 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  7. ^ Dimitri Almeida (2012). The Impact of European Integration on Political Parties: Beyond the Permissive Consensus. CRC Press. s. 71. ISBN 978-1-136-34039-0. 9 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2013. 
  8. ^ Andrew Wilson (2009). "Ukraine's Orange Revolution of 2004: the Paradoxes of Negotiation". Adam Roberts; Timothy Garton Ash (Ed.). Civil Resistance and Power Politics: The Experience of Non-violent Action from Gandhi to the Present. Oxford University Press. s. 367. ISBN 978-0-19-161917-5.