indje

Sibetchaedje di «nindje», adon vinant do bodje «ingenerare» (fé des efants, des djonnes), foirdjî come noûmot po on sincieus uzaedje, nén veyou d' on mwais costé (come «nindje», e 20e sieke), (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2005).

indje femrin

1. (biyolodjeye) trope des biesses ou plantes k' ont l' minme sincieus no, djinre et espece, et ki plèt si rprodure inte did zeles.
   • Li poere di cwin n' est nén del minme indje kel poere.

• indjin, indjince
• nindje
• enindjî
• dizindjner (duzingner), dizindjnaedje
• dimezindjner (dumèzingnè)

• dizo-indje

espece (k' aveut eto on mwais uzaedje e 20e sieke)

• tire