Naar inhoud springen

Hoogspringen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor hoogspringen in andere sporten; zie Hoogspringen (overig)
Hoogspringen
Jelena Slesarenko gebruikt de fosburyflop-techniek op de Olympische Spelen van 2004
Algemene gegevens
Organisatie Vlag van België België: KBAB
Vlag van Nederland Nederland: Atletiekunie
Vlag van Suriname Suriname: SAB
Mondiaal: IAAF
Start Oudheid
Type ind. sport
Categorie atletiek
Locatie atletiekbaan
Olympisch 1896 (heren)
1928 (dames)
Paralympisch 1960
Competities / Kampioenschappen
Kampioenschappen BK / NK / EK / WK (indoor)
BK / NK / EK / WK (outdoor)
Olympische Spelen
Diamond League
World Challenge
Kampioenen
Belgisch kampioen
indoor
2,10 Jef Vermeiren
1,81 Claire Orcel
outdoor
2,19 Jef Vermeiren
1,85 Merel Maes
Nederlands kampioen
indoor
2,16 Douwe Amels
1,81 Glenka Antonia
outdoor
2,16 Douwe Amels
1,91 Britt Weerman
Wereldkampioen
indoor
2,36 Hamish Kerr
1,99 Nicola Olyslagers
outdoor
2,36 Gianmarco Tamberi
2,01 Jaroslava Mahoetsjich
Olympisch kampioen
2,36 Hamish Kerr
2,00 Jaroslava Mahoetsjich
Records
Belgisch record indoor
2,31 Eddy Annys
2,05 Tia Hellebaut
outdoor
2,36 Eddy Annys
2,05 Tia Hellebaut
Nederlands record indoor
2,31 Wilbert Pennings en Douwe Amels
1,96 Britt Weerman
outdoor
2,30 Wilbert Pennings
1,95 Britt Weerman
Europees record indoor
2,42 Carlo Thränhardt
2,42 Ivan Oechov
2,08 Kajsa Bergqvist
outdoor
2,42 Patrik Sjöberg
2,09 Stefka Kostadinova
Wereldrecord indoor
2,43 Javier Sotomayor
2,08 Kajsa Bergqvist
outdoor
2,45 Javier Sotomayor
2,10 Jaroslava Mahoetsjich
Verwante sporten
Verwante sporten Hink-stap-springen
Meerkamp
Polsstokhoogspringen
Verspringen
Laatst bijgewerkt op: 12 augustus 2024
Portaal  Portaalicoon   Sport
Atletiek
'Koningin van de straddle' of rolsprong: Rosemarie Ackermann.

Hoogspringen is een atletiekonderdeel, waarbij het de bedoeling is over een tussen twee staanders bevestigde lat te springen. Deze lat wordt steeds hoger geplaatst, en de winnaar is de persoon die over de hoogst gelegde lat gesprongen is.

Hoogspringen maakt ook deel uit van de vijfkamp, zevenkamp en de tienkamp.

Springers (m/v) hoeven zich maar aan enkele regels te houden: er moet met één been afgezet worden (kinderen kunnen daar moeite mee hebben), en de grond of de mat voorbij het vlak gevormd door de staanders mag niet aangeraakt wordt met enig lichaamsdeel. De sprong telt echter wel als een atleet bij het springen met de voet de landingsmat aanraakt en daarvan volgens de jury geen voordeel ondervonden heeft.
Er zijn regels voor hoelang een poging mag duren (bij grote wedstrijden geeft een terugtellende klok de resterende tijd aan), binnen die tijd mag een poging afgebroken worden en de aanloop opnieuw aangevangen worden.
Toen door Russische springers in de jaren vijftig records werden gesprongen met behulp van zeer verdikte zolen, is de maximale dikte van de zool vastgelegd. Deze bedraagt bij de voorvoet 13 mm en bij de hiel 19 mm (bij verspringen geldt hetzelfde).

Iemand blijft in de wedstrijd totdat drie opeenvolgende sprongen mislukt zijn, die niet noodzakelijkerwijs dezelfde hoogte betroffen. De te springen hoogten worden voor aanvang van de wedstrijd vastgelegd en ieder beslist zelf op welke hoogten pogingen gewaagd worden. De vastgelegde hoogten verschillen meestal 5 cm, bij grote wedstrijden eerst 5 cm en dan 3 cm of 2 cm, bij meerkampen voor de senioren (20-35 jaar) is 3 cm verplicht. De laatst overgeblevene mag om elke hoogte vragen, behalve bij een meerkamp.

Gelijk eindigen

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het hoogspringen (en polsstokhoogspringen) komt het vrij vaak voor dat verschillende atleten dezelfde eindhoogte halen. De volgorde wordt dan bepaald met een aantal slechts voor kenners doorzichtige regels.

  • De eerste regel is dat wordt gekeken naar het aantal foutsprongen op de gesprongen hoogte. Stel dat vijf atleten 2,01 sprongen, waarvan twee het in de eerste poging haalden, twee in de tweede en eentje in de derde, dan krijgen in die volgorde twee atleten plaats 1 toebedeeld, twee plaats 3 en eentje plaats 5.
  • Met een tweede regel wordt verder onderscheid aangebracht. Daarvoor wordt gekeken naar het totale aantal foutsprongen in de hele wedstrijd; minder foutsprongen tellen dan natuurlijk als beter. Als dit geen uitsluitsel geeft, wordt men op dezelfde plaats gezet, in het voorbeeld zou dat betekenen dat twee gouden en twee bronzen plakken worden uitgereikt.
  • Gaat het echter om de eerste plaats dan wordt, althans bij grote wedstrijden, een barrage gesprongen. Eerst krijgen alle kandidaten voor de eerste plaats een extra poging op de laatste hoogte waarop ze allemaal gesprongen hebben, dat kan bijvoorbeeld 2,03 geweest zijn. Wie dat niet haalt valt af, tenzij iedereen faalt. Haalt eentje de barragehoogte wel, dan is de kampioen bekend en de anderen krijgen zilver. Maar halen meerdere atleten die hoogte, dan gaat de lat weer 2 cm hoger en krijgt men daarop één poging; haalt echter niemand het dan gaat de lat 2 cm naar beneden voor één poging. Enzovoort, de lat gaat telkens 2 cm omhoog als meerderen het halen of 2 cm naar beneden als meerderen missen. Het is daardoor mogelijk dat uiteindelijk de beslissing valt op een heel andere hoogte dan wat het eind van de wedstrijd leek. Een enigszins absurd voorbeeld: twee springsters halen in de barragepoging 2,03, vervolgens halen ze beiden de barragehoogtes van 2,05 en 2,07 en evenaren ze beiden het wereldrecord van 2,09, op 2,11 falen ze echter. Dan moet weer 2,09 geprobeerd worden, maar ze zijn moe en falen, zo ook op 2,07, 2,05, 2,03 en 2,01. Uiteindelijk op 1,99 haalt eentje het wel en de andere niet, waarmee goud bekend is. In de uitslag komt de hoogst behaalde hoogte te staan van wedstrijd plus barrage en de wereldrecordhoogte is dus geldig, ook al sprong men in de gewone wedstrijd slechts 2,01 en viel de beslissing op 1,99. Een barrage is echter niet verplicht. Zo werden er bijvoorbeeld op de Olympische Spelen van 2020 twee gouden medailles uitgedeeld nadat Mutaz Essa Barshim en Gianmarco Tamberi beiden faalden op 2,39 m na gelijke pogingen, en samen besloten het goud te delen. Op de Olympische Spelen van 2024 ontstond dezelfde situatie, maar kozen de Amerikaan Shelby McEwen en de Nieuw-Zeelander Hamish Kerr wel voor barragesprongen (en won Kerr).[1]

Het aanloopvlak, dat meestal de vorm heeft van een halve cirkel, dient een straal te hebben van minimaal 20 meter. De landingsmatras is minimaal 6 meter breed, 4 meter diep en 0,7m hoog, bij kleinere, nationale wedstrijden is een mat van 5 bij 3 toegestaan. De twee sprongstandaards mogen niet in de grond vastzitten en de lat moet er zo op geplaatst kunnen worden dat hij eraf kan vallen bij aanraking door de springer. De 4 meter lange lat is rond en heeft platte uiteinden, hij is meestal van glasvezelversterkte kunststof of iets dergelijks gemaakt. Driehoekige latten mogen niet meer, omdat ze blessures kunnen veroorzaken, ook metalen latten zijn niet meer toegestaan omdat ze krom kunnen worden, waarna het vaststellen van de spronghoogte niet meer goed mogelijk is.

Voor alle atletieknummers is speciaal schoeisel ontwikkeld. De spikes die bij hoogspringen worden gebruikt, geven veel steun aan de voet om de enorme krachten bij de afzet te helpen te weerstaan. De spikepuntjes die onder hoogspringspikes zitten zijn meestal 9 mm, hoewel op sommige banen maximaal 6 mm is toegestaan..

Bij het hoogspringen zijn in de loop van de tijd veel verschillende sprongtechnieken ontwikkeld. De springers en trainers zochten naar manieren om het zwaartepunt zo laag mogelijk over de lat te laten gaan, waarna toch nog veilig geland kon worden. Er werd in het verleden namelijk geland in een zandbak, waarin soms een berg zand of zaagsel de klap van de landing wat verzachtte. De eenvoudige Schotse sprong is al gauw vervangen door de gunstigere zijrol en schaarsprong, waarna de rolsprong in zwang kwam. De landing van de rolsprong was niet gemakkelijk te controleren en dat leidde vanaf de jaren zestig tot het invoeren van een groot schuimplastic landingsmatras om de val te breken. De matras maakte de weg vrij voor de fosburyflop, waarbij op de rug wordt geland. In het zand zou deze techniek tot veel blessures geleid hebben.

Terwijl de verspringers, hink-stap-springers en polsstokhoogspringers slechts de aanloop onder een rechte hoek kennen, zijn bij het hoogspringen aanloophoeken van 20 tot 90 graden in de praktijk geprobeerd. Springers bepalen zelf welke aanloopsnelheid tot de grootste verticale stijging leidt. Bij de afzet wordt zowel de één- als dubbelarmige techniek gebruikt.

De Schotse sprong, de schaarsprong en de zijrol komen tegenwoordig nauwelijks meer voor. De rolsprong of 'straddle' zie je nog wel bij de mastersatletiek, waar in oudere leeftijdsklassen het percentage rolspringers toe- en het aantal flopspringers afneemt.

Records en bekende atleten uit België en Nederland

[bewerken | brontekst bewerken]

De wereldrecords hoogspringen staan op naam van de Cubaan Javier Sotomayor 2,45 m (in 1993) bij de mannen en de Oekraïense Yaroslava Mahuchikh 2,10 m (in 2024) bij de vrouwen. De hoogste sprong in de zevenkamp bij vrouwen staat op naam van de Belgische atlete Nafissatou Thiam met 2,02 m in Talence (2019).

België had met Tia Hellebaut een atlete in de internationale top van het hoogspringen. Tijdens de jaren tachtig was ook de Belg Eddy Annys een hoogspringer van internationaal niveau bij de mannen.

Op 11 augustus 2006 behaalde Tia Hellebaut goud op de EK in Göteborg. Nadat ze eerst haar Belgisch record had verbeterd tot 2,01 m, sprong Tia daarna over 2,03 m. Venelina Veneva behaalde zilver en had één poging meer nodig dan Hellebaut om over 2,03 m te springen.

Op 3 maart 2007 werd Tia Hellebaut Europees indoorkampioene hoogspringen met een Belgisch record van 2,05 m.

Op 23 augustus 2008 werd Tia Hellebaut olympisch kampioene op de Olympische Spelen in Peking door over 2,05 m te springen.

Bij de wereldkampioenschappen van 2009 bereikte Martijn Nuijens met 2,23 m een gedeelde vijfde plaats, na in de kwalificatie 2,29 m te hebben gesprongen.

Bij de Europese indoorkampioenschappen van 2023 werd Douwe Amels Europees kampioen door als enige over 2,31 m te springen, hetgeen tevens een evenaring van het Nederlands record van Wilbert Pennings betekende. Bij de vrouwen evenaarde Britt Weerman haar eigen Nederlandse record van 1,96 m en dat leverde de zilveren medaille op.

Continentale records (outdoor)

[bewerken | brontekst bewerken]
Continent Geslacht Prestatie Atleet Land Datum Plaats
Afrika M 2,38 m Jacques Freitag Vlag van Zuid-Afrika RSA 5 maart 2005 Oudtshoorn
V 2,06 m Hestrie Cloete Vlag van Zuid-Afrika RSA 31 augustus 2003 Parijs
Noord- en
Midden-Amerika
M 2,45 m (WR) Javier Sotomayor Vlag van Cuba CUB 27 juli 1993 Salamanca
V 2,05 m Chaunté Lowe Vlag van Verenigde Staten USA 26 juni 2010 Des Moines
Zuid-Amerika M 2,33 m Gilmar Mayo Vlag van Colombia COL 17 oktober 1994 Pereira
V 1,96 m Solange Witteveen Vlag van Argentinië ARG 8 september 1997 Oristano
Azië M 2,43 m Mutaz Essa Barshim Vlag van Qatar QAT 5 september 2014 Brussel
V 2,00 m Nadezhda Dubovitskaya Vlag van Kazachstan KAZ 8 juni 2021 Almaty
Europa M 2,42 m Patrik Sjöberg
Carlo Thränhardt (i)
Bohdan Bondarenko
Vlag van Zweden SWE
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland FRG
Vlag van Oekraïne UKR
30 juni 1987
26 februari 1988
14 juni 2014
Stockholm
Berlijn
New York
V 2,10 m (WR) Jaroslava Mahoetsjich Vlag van Oekraïne UKR 7 juli 2024 Parijs
Oceanië M 2,36 m Tim Forsyth
Brandon Starc
Vlag van Australië AUS
Vlag van Australië AUS
2 maart 1997
26 augustus 2018
Melbourne
Eberstadt
V 2,02 m Nicola Olyslagers Vlag van Australië AUS 17 september 2023 Eugene

Bijgewerkt tot 7 juli 2024

Top tien beste atleten

[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen (outdoor)

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Prestatie Atleet Land Plaats Datum
1. 2,45 Javier Sotomayor Vlag van Cuba Cuba Salamanca 27 juli 1993
2. 2,43 Mutaz Essa Barshim Vlag van Qatar Qatar Brussel 5 september 2014
3. 2,42 Patrik Sjöberg Vlag van Zweden Zweden Stockholm 30 juni 1987
Bohdan Bondarenko Vlag van Oekraïne Oekraïne New York 14 juni 2014
5. 2,41 Igor Paklin Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Vlag van Kazachstan (1953-1992) Kazachse SSR
Kobe 4 september 1985
7. 2,40 Roedolf Povarnitsyn Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Vlag van de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek Oekraïense SSR
Donetsk 11 augustus 1985
Sorin Matei Vlag van Roemenië Roemenië Bratislava 20 juni 1990
Charles Austin Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Zürich 7 augustus 1991
Vjatsjelav Voronin Vlag van Rusland Rusland Londen 5 augustus 2000
Derek Drouin Vlag van Canada Canada Des Moines 25 april 2014
Andrij Protsenko Vlag van Oekraïne Oekraïne Lausanne 3 juli 2014
  • Bijgewerkt tot en met 21 augustus 2022

Vrouwen (outdoor)

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Prestatie Atlete Nationaliteit Plaats Datum
1. 2,10 Jaroslava Mahoetsjich Vlag van Oekraïne Oekraïne Parijs 7 juli 2024
2. 2,09 Stefka Kostadinova Vlag van Bulgarije Bulgarije Rome 30 augustus 1987
3. 2,08 Blanka Vlašić Vlag van Kroatië Kroatië Zagreb 31 augustus 2009
4. 2,07 Ljoedmila Andonova Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Berlijn 20 juli 1984
Anna Tsjitsjerova Vlag van Rusland Rusland Cheboksary 22 juli 2011
6. 2,06 Kajsa Bergqvist Vlag van Zweden Zweden Eberstadt 26 juli 2003
Hestrie Cloete Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika Parijs 31 augustus 2003
Jelena Slesarenko Vlag van Rusland Rusland Athene 28 augustus 2004
Ariane Friedrich Vlag van Duitsland Duitsland Berlijn 14 juni 2009
Maria Lasitskene Vlag van Rusland Rusland Lausanne 6 juli 2017
11. 2,05 Tamara Bykova Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Kiev 22 juni 1984
Heike Henkel Vlag van Duitsland Duitsland Tokio 31 augustus 1991
Inha Babakova Vlag van Oekraïne Oekraïne Tokio 15 september 1995
Tia Hellebaut Vlag van België België Peking 23 augustus 2008
Chaunté Lowe Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Des Moines 26 juni 2010
  • Bijgewerkt tot en met 7 juli 2024

Mannen (indoor)

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Prestatie Atleet Land Plaats Datum
1. 2,43 Javier Sotomayor Vlag van Cuba Cuba Boedapest 4 maart 1989
2. 2,42 Carlo Thränhardt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Berlijn 26 februari 1988
3. 2,41 Patrik Sjöberg Vlag van Zweden Zweden Piraeus 1 februari 1987
Mutaz Essa Barshim Vlag van Qatar Qatar Athlone 19 februari 2015
5. 2,40 Hollis Conway Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Sevilla 10 maart 1991
Stefan Holm Vlag van Zweden Zweden Madrid 6 maart 2005
Ivan Oechov Vlag van Rusland Rusland Piraeus 25 februari 2009
Aleksey Dmitrik Vlag van Rusland Rusland Arnstadt 8 februari 2014
9. 2,39 Dietmar Mögenburg Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Keulen 24 februari 1985
Ralf Sonn Vlag van Duitsland Duitsland Berlijn 1 maart 1991
  • Bijgewerkt tot en met 14 november 2023

Vrouwen (indoor)

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Prestatie Atlete Land Plaats Datum
1. 2,08 Kajsa Bergqvist Vlag van Zweden Zweden Arnstadt 4 februari 2006
2. 2,07 Heike Henkel Vlag van Duitsland Duitsland Karlsruhe 8 februari 1992
3. 2,06 Stefka Kostadinova Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Piraeus 20 februari 1988
Blanka Vlašić Vlag van Kroatië Kroatië Arnstadt 6 februari 2010
Anna Tsjitsjerova Vlag van Rusland Rusland Arnstadt 4 februari 2012
Jaroslava Mahoetsjich Vlag van Oekraïne Oekraïne Banská Bystrica 2 februari 2021
7. 2,05 Tia Hellebaut Vlag van België België Birmingham 3 maart 2007
Ariane Friedrich Vlag van Duitsland Duitsland Karlsruhe 15 februari 2009
Maria Lasitskene Vlag van Rusland Rusland Moskou 9 februari 2020
10. 2,04 Alina Astafei Vlag van Duitsland Duitsland Berlijn 3 maart 1995
Jelena Slesarenko Vlag van Rusland Rusland Boedapest 7 maart 2004
Antonietta Di Martino Vlag van Italië Italië Banská Bystrica 9 februari 2011
  • Bijgewerkt tot en met 14 november 2023

Beste mannelijke atleten

[bewerken | brontekst bewerken]
Rang Prestatie Atleet Datum Plaats
1. 2,36 Eddy Annys 26 mei 1985 Gent
2. 2,29 Thomas Carmoy 5 maart 2023 Istanboel
3. 2,27 Jef Vermeiren 28 december 2022 Oostende
4. 2,26 Marc Borra 12 juni 1984 Brussel
2,26 Stijn Stroobants 20 juni 2009 Bergen
2,26 Bram Ghuys 15 juli 2018 Nieuwpoort
7. 2,25 Patrick De Paepe 18 januari 2001 Gent
8. 2,23 Bruno Brokken 7 augustus 1975 Aalst
2,23 Guy Moreau 18 mei 1980 Louvain-la-Neuve
10. 2,22 Dimitri Maenhoudt 3 augustus 1991 Brussel

Bijgewerkt: 18 mei 2023

Beste vrouwelijke atleten

[bewerken | brontekst bewerken]
Rang Prestatie Atleet Datum Plaats
1. 2,05 Tia Hellebaut 23 augustus 2008 Peking
2. 2,02 Nafissatou Thiam 22 juni 2019 Talence
3. 1,95 Natalja Jonckheere 29 juli 1995 Norderney
4. 1,94 Chris Soetewey 18 juni 1983 Brussel
1,94 Sabrina De Leeuw 16 februari 1994 Gent
1,94 Claire Orcel 28 juli 2019 Saint-Étienne
7. 1,92 Anne-Marie Pira 5 juni 1977 Turijn
1,92 Merel Maes 18 mei 2023 Gent
9. 1,90 Hannelore Desmet 1 augustus 2015 Ninove
1,90 Zita Goossens 27 juni 2021 Brussel

Bijgewerkt: 18 mei 2023

Wereldrecordontwikkeling

[bewerken | brontekst bewerken]
Hoogte (m) Naam Land Datum Plaats
2,00 George Horine Vlag van Verenigde Staten (1908-1912) USA 18.05.1912 Palo Alto
2,01 Edward Beeson Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 02.05.1914 Berkeley
2,03 Harold Osborn Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 27.05.1924 Urbana
2,04 Walter Marty Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 13.05.1933 Fresno
2,06 Walter Marty Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 28.04.1934 Palo Alto
2,07 Cornelius Johnson Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 12.07.1936 New York
2,07 David Albritton Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 12.07.1936 New York
2,09 Melvin Walter Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 12.08.1937 Malmö
2,11 Lester Steers Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 17.06.1941 Los Angeles
2,12 Walter Davis Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 27.06.1953 Dayton
2,15 Charles Dumas Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 29.06.1956 Los Angeles
2,16 Juri Stepanow Vlag van Sovjet-Unie URS 13.07.1957 Leningrad
2,17 John Thomas Vlag van Verenigde Staten (1959-1960) USA 30.04.1960 Philadelphia
2,17 John Thomas Vlag van Verenigde Staten (1959-1960) USA 21.05.1960 Cambridge
2,18 John Thomas Vlag van Verenigde Staten (1959-1960) USA 24.06.1960 Bakersfield
2,22 John Thomas Vlag van Verenigde Staten (1959-1960) USA 01.07.1960 Palo Alto
2,23 Valeri Broemel Vlag van Sovjet-Unie URS 18.06.1961 Moskou
2,24 Valeri Broemel Vlag van Sovjet-Unie URS 16.07.1961 Moskou
2,25 Valeri Broemel Vlag van Sovjet-Unie URS 31.08.1961 Sofia
2,26 Valeri Broemel Vlag van Sovjet-Unie URS 22.07.1962 Palo Alto
2,27 Valeri Broemel Vlag van Sovjet-Unie URS 29.09.1962 Moskou
2,28 Valeri Broemel Vlag van Sovjet-Unie URS 21.07.1963 Moskou
2,29 Pat Matzdorf Vlag van Verenigde Staten USA 03.07.1971 Berkeley
2,30 Dwight Stones Vlag van Verenigde Staten USA 11.07.1973 München
2,31 Dwight Stones Vlag van Verenigde Staten USA 05.06.1976 Philadelphia
2,32 Dwight Stones Vlag van Verenigde Staten USA 04.08.1976 Philadelphia
2,33 Vladimir Jasjtsjenko Vlag van Sovjet-Unie URS 03.07.1977 Richmond
2,34 Vladimir Jasjtsjenko Vlag van Sovjet-Unie URS 16.06.1978 Tbilisi
2,35 Jacek Wszoła Vlag van Polen POL 25.05.1980 Eberstadt
2,35 Dietmar Mögenburg Vlag van Bondsrepubliek Duitsland FRG 26.05.1980 Rehlingen
2,36 Gerd Wessig Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 01.08.1980 Moskou
2,37 Zhu Jianhua Vlag van China CHN 11.06.1983 Peking
2,38 Zhu Jianhua Vlag van China CHN 22.09.1983 Shanghai
2,39 Zhu Jianhua Vlag van China CHN 10.06.1984 Eberstadt
2,40 Roedolf Povarnitsyn Vlag van Sovjet-Unie URS 11.08.1985 Donetsk
2,41 Igor Paklin Vlag van Sovjet-Unie URS 04.09.1985 Kobe
2,42 Patrik Sjöberg Vlag van Zweden SWE 30.06.1987 Stockholm
2,42 Carlo Thränhardt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland FRG 26.02.1988 Berlijn
2,43 Javier Sotomayor Vlag van Cuba CUB 08.09.1988 Salamanca
2,44 Javier Sotomayor Vlag van Cuba CUB 29.07.1989 San Juan
2,45 Javier Sotomayor Vlag van Cuba CUB 27.07.1993 Salamanca
Hoogte (m) Naam Land Datum Plaats
1,46 * Nancy Vorhees Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 20.05.1922 Simsbury
1,485 * Elizabeth Stine Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 20.05.1923 Leonia
1,485 * Sophie Eliott-Lynn Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 06.08.1923 Brentwood
1,524 * Phyllis Green Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 11.07.1925 Londen
1,552 * Phyllis Green Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 02.08.1926 Londen
1,58 * Ethel Catherwood Vlag van Canada 1921-1957 CAN 06.09.1926 Regina
1,58 * Lien Gisolf Vlag van Nederland NED 03.07.1928 Brussel
1,595 * Ethel Catherwood Vlag van Canada 1921-1957 CAN 05.08.1928 Amsterdam
1,605 * Lien Gisolf Vlag van Nederland NED 18.08.1929 Amsterdam
1,62 * Lien Gisolf Vlag van Nederland NED 12.06.1932 Amsterdam
1,65 Jean Shiley Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 07.08.1932 Los Angeles
1,65 Mildred Didriksen Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) USA 07.08.1932 Los Angeles
1,66 Dorothy Odam Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 29.05.1939 Brentwood
1,66 Esther van Heerden Vlag van Zuid-Afrika SAF 29.03.1941 Stellenbosch
1,66 Ilsebill Pfenning Vlag van Zwitserland SUI 27.07.1941 Lugano
1,71 Fanny Blankers-Koen Vlag van Nederland NED 30.05.1943 Amsterdam
1,72 Sheila Lerwill Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 07.07.1951 Londen
1,73 Alexandra Tschudina Vlag van Sovjet-Unie URS 22.05.1954 Kiev
1,74 Thelma Hopkins Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 05.05.1956 Belfast
1,75 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 14.07.1956 Boekarest
1,76 Mildred McDaniel Vlag van Verenigde Staten USA 01.12.1956 Melbourne
1,76 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 13.10.1957 Boekarest
1,77 Cheng Feng-jung Vlag van China CHN 17.11.1957 Peking
1,78 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 07.06.1958 Boekarest
1,80 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 22.06.1958 Cluj
1,81 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 31.07.1958 Poiana Brașov
1,82 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 04.10.1958 Boekarest
1,83 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 18.10.1958 Boekarest
1,84 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 21.09.1959 Boekarest
1,85 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 06.06.1960 Boekarest
1,86 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 10.07.1960 Boekarest
1,87 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 15.04.1961 Boekarest
1,88 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 18.06.1961 Warschau
1,90 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 08.07.1961 Boedapest
1,91 Iolanda Balaş Vlag van Roemenië (1952-1965) ROM 16.07.1961 Sofia
1,92 Ilona Gusenbauer Vlag van Oostenrijk AUT 04.09.1971 Wenen
1,92 Ulrike Meyfarth Vlag van Bondsrepubliek Duitsland FRG 04.09.1972 München
1,94 Jordanka Blagojeva Vlag van Bulgarije (1971-1990) BUL 24.09.1972 Zagreb
1,94 Rosemarie Witschas Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 24.08.1974 Berlijn
1,95 Rosemarie Witschas Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 08.09.1974 Rome
1,96 Rosemarie Ackermann
(Witschas)
Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 08.05.1976 Dresden
1,96 Rosemarie Ackermann Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 03.07.1977 Dresden
1,97 Rosemarie Ackermann Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 14.08.1977 Helsinki
1,97 Rosemarie Ackermann Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 26.08.1977 Berlijn
2,00 Rosemarie Ackermann Vlag van Duitse Democratische Republiek GDR 26.08.1977 Berlijn
2,01 Sara Simeoni Vlag van Italië ITA 04.08.1978 Brescia
2,01 Sara Simeoni Vlag van Italië ITA 31.08.1978 Praag
2,02 Ulrike Meyfarth Vlag van Bondsrepubliek Duitsland FRG 08.09.1982 Athene
2,03 Ulrike Meyfarth Vlag van Bondsrepubliek Duitsland FRG 21.08.1983 Londen
2,03 Tamara Bykova Vlag van Sovjet-Unie URS 21.08.1983 Londen
2,04 Tamara Bykova Vlag van Sovjet-Unie URS 25.08.1983 Pisa
2,05 Tamara Bykova Vlag van Sovjet-Unie URS 22.06.1984 Kiev
2,07 Ljoedmila Andonova Vlag van Bulgarije (1971-1990) BUL 20.07.1984 Berlijn
2,07 Stefka Kostadinova Vlag van Bulgarije (1971-1990) BUL 25.05.1986 Sofia
2,08 Stefka Kostadinova Vlag van Bulgarije (1971-1990) BUL 31.05.1986 Sofia
2,09 Stefka Kostadinova Vlag van Bulgarije (1971-1990) BUL 30.08.1987 Rome
2,10 Jaroslava Mahoetsjich Vlag van Oekraïne UKR 07.07.2024 Parijs

NB:
Alle met * aangeduide prestaties werden goedgekeurd door de Internationale Vrouwen Atletiek Bond, de Fédération Sportive Féminine Internationale (F.S.F.I.). Later, nadat in de loop van de jaren dertig de FSFI was opgegaan in de IAAF, zijn deze overgenomen door de IAAF.

Nationale records

[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen (outdoor)

[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 6 december 2018.

Land Hoogte Atleet Plaats Datum
Vlag van Cuba CUB 2,45 m Javier Sotomayor Salamanca 27-07-1993
Vlag van Qatar QAT 2,43 m Mutaz Essa Barshim Brussel 05-09-2014
Vlag van Zweden SWE 2,42 m Patrik Sjöberg Stockholm 30-06-1987
Vlag van Oekraïne UKR 2,42 m Bohdan Bondarenko New York 14-06-2014
Vlag van Kirgizië KGZ 2,41 m Igor Paklin Kobe 04-09-1985
Vlag van Rusland RUS 2,41 m Ivan Oechov Doha 09-05-2014
Vlag van Verenigde Staten USA 2,40 m Charles Austin Zürich 07-08-1991
Vlag van Roemenië ROU 2,40 m Sorin Matei Bratislava 20-06-1990
Vlag van Canada CAN 2,40 m Derek Drouin Des Moines 25-04-2014
Vlag van China CHN 2,39 m Zhu Jianhua Eberstadt 10-06-1984
Vlag van Italië ITA 2,39 m Gianmarco Tamberi Monaco 15-07-2016
Vlag van Polen POL 2,38 m Artur Partyka Eberstadt 18-08-1996
Vlag van Joegoslavië YUG 2,38 m Dragutin Topić Belgrado 01-08-1993
Vlag van Bahama's BAH 2,38 m Troy Kemp Nice 12-07-1995
Vlag van Zuid-Afrika RSA 2,38 m Jacques Freitag Oudtshoorn 05-03-2005
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 2,37 m Steve Smith
Robert Grabarz
Seoel
Lausanne
20-09-1992
23-08-2012
Vlag van Duitsland GER 2,37 m Carlo Thränhardt Rieti 02-09-1984
Vlag van Azerbeidzjan AZE 2,37 m Valeri Sereda Rieti 02-09-1984
Vlag van België BEL 2,36 m Eddy Annys Gent 26-05-1985
Vlag van Australië AUS 2,36 m Tim Forsyth Melbourne 02-03-1997
Vlag van Bulgarije BUL 2,36 m Georgi Dakov Brussel 10-08-1990
Vlag van Tsjechië CZE 2,36 m Jan Zvara
Jaroslav Bába
Praag
Rome
23-08-1987
08-07-2005
Vlag van Griekenland GRE 2,36 m Labros Papakostas Athene 21-07-1992
Vlag van Bermuda BER 2,36 m Clarence Saunders Auckland 01-02-1990
Vlag van Noorwegen NOR 2,36 m Steinar Hoen Oslo 01-07-1997
Vlag van Israël ISR 2,36 m Konstantin Matusevich Perth 05-02-2000
Vlag van Syrië SYR 2,36 m Majd Eddin Ghazal Peking 18-05-2016
Vlag van Cyprus CYP 2,35 m Kyriakos Ioannou Osaka 29-08-2007
Vlag van Spanje ESP 2,34 m Arturo Ortíz Barcelona 22-06-1991
Vlag van Zuid-Korea KOR 2,34 m Lee Jin-Taek Seoel 20-06-1997
Vlag van Wit-Rusland BLR 2,34 m Andrey Sankovich Homel 14-05-1993
Vlag van Slowakije SVK 2,34 m Robert Ruffini Praag 03-07-1988
Vlag van Algerije ALG 2,34 m Abderahmane Hammad Algiers 14-07-2000
Vlag van Botswana BOT 2,34 m Kabelo Kgosiemang Addis Abeba 04-05-2008
Vlag van Litouwen LTU 2,34 m Rolandas Verkys Warschau 16-06-1991
Vlag van Jamaica JAM 2,34 m Germaine Mason Santo Domingo 09-08-2003
Vlag van Frankrijk FRA 2,34 m Mickael Hanany El Paso 22-03-2014
Vlag van Colombia COL 2,33 m Gilmar Mayo Pereira 17-10-1994
Vlag van Japan JPN 2,33 m Naoyuki Daigo Osaka 02-07-2006

Vrouwen (outdoor)

[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 8 december 2016.

Land Hoogte Atleet Plaats Datum
Vlag van Oekraïne UKR 2,10 m Jaroslava Mahoetsjich Parijs 07-07-2024
Vlag van Bulgarije BUL 2,09 m Stefka Kostadinova Rome 30-08-1987
Vlag van Kroatië CRO 2,08 m Blanka Vlašić Zagreb 31-08-2009
Vlag van Rusland RUS 2,07 m Anna Tsjitsjerova Tsjeboksary 22-07-2011
Vlag van Zweden SWE 2,06 m Kajsa Bergqvist Eberstadt 26-07-2003
Vlag van Zuid-Afrika RSA 2,06 m Hestrie Cloete Parijs 31-08-2003
Vlag van Duitsland GER 2,06 m Ariane Friedrich Berlijn 14-06-2009
Vlag van België BEL 2,05 m Tia Hellebaut Peking 23-08-2008
Vlag van Verenigde Staten USA 2,05 m Chaunté Lowe Des Moines 26-06-2010
Vlag van Cuba CUB 2,04 m Silvia Costa Barcelona 09-09-1989
Vlag van Griekenland GRE 2,03 m Niki Bakogianni Atlanta 03-08-1996
Vlag van Italië ITA 2,03 m Antonietta di Martino Milaan
Osaka
24-06-2007
02-09-2007
Vlag van Roemenië ROU 2,02 m Monica Iagăr Boedapest 06-06-1998
Vlag van Spanje ESP 2,02 m Ruth Beitia San Sebastian 04-08-2007
Vlag van Kazachstan KAZ 2,01 m Olga Turchak Moskou 07-07-1986
Vlag van Noorwegen NOR 2,01 m Hanne Haugland Zürich 13-08-1997
Vlag van Wit-Rusland BLR 2,00 m Tatyana Shevchik Homel 14-05-1993
Vlag van Tsjechië CZE 2,00 m Zuzana Hlavoňová Praag 05-06-2000
Vlag van Slovenië SLO 2,00 m Britta Bilač Helsinki 14-08-1994
Vlag van Hongarije HUN 2,00 m Dóra Györffy Nyíregyháza 26-07-2001
Vlag van Servië SRB 2,00 m Biljana Petrović Saint-Denis 22-06-1990
Vlag van Polen POL 1,99 m Kamila Lićwinko
Justyna Kasprzycka
Opole
Eugene
09-06-2013
31-05-2014
Vlag van Australië AUS 1,98 m Alison Inverarity
Vanessa Browne-Ward
Ingolstadt
Perth
17-07-1994
12-02-1989
Vlag van Canada CAN 1,98 m Debbie Brill Rieti 02-09-1984
Vlag van Oezbekistan UZB 1,98 m Svetlana Radzivil
Nadiya Dusanova
Tashkent
Tashkent
22-05-2008
17-07-2008
Vlag van Saint Lucia LCA 1,98 m Levern Spencer Athens 08-05-2010
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1,98 m Katarina Johnson-Thompson Rio de Janeiro 12-08-2016
Vlag van Litouwen LTU 1,98 m Airinė Palšytė Kaunas 27-07-2014
Vlag van China CHN 1,97 m Ling Jin Hamamatsu 07-05-1989
Vlag van Letland LAT 1,97 m Valentīna Gotovska Vilnius 04-08-1990
Vlag van Oostenrijk AUT 1,97 m Sigrid Kirchmann Stuttgart 21-08-1993
Vlag van Moldavië MDA 1,97 m Olga Bolșova Rieti 05-09-1993
Vlag van Kirgizië KGZ 1,97 m Tatjana Efimenko Rome 11-07-2003
Vlag van Dominicaanse Republiek DOM 1,97 m Juana Rosario Arrendel San Salvador 02-12-2002
Vlag van Mexico MEX 1,97 m Romary Rifka Xalapa 04-04-2004
Vlag van Argentinië ARG 1,96 m Solange Witteveen Oristano 09-08-1997
Vlag van Estland EST 1,96 m Anna Iljuštšenko Viljandi 09-08-2011
Vlag van Frankrijk FRA 1,96 m Maryse Éwanjé-Épée
Melanie Melfort
Colombes
Castres
21-07-1985
11-08-2007
Vlag van Japan JPN 1,96 m Miki Imai Yokohama 15-09-2001
Vlag van Nederland NED 1,95 m Britt Weerman Ninove 16-07-2022
[bewerken | brontekst bewerken]