Bartosz Soćko

polski szachista

Bartosz Soćko (ur. 10 listopada 1978 w Piasecznie) – polski szachista, arcymistrz od 1999 roku.

Bartosz Soćko
Ilustracja
Bartosz Soćko, Bydgoszcz 2021
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1978
Piaseczno

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

arcymistrz (1999)

Ranking FIDE

2637 (01.06.2022)

Ranking krajowy FIDE

3[1]

Strona internetowa

Kariera szachowa

edytuj
 
Wraz z żoną Moniką, 2004

Jako junior dwukrotnie zdobył złote medale mistrzostw Polski – do 16 lat (Żagań 1994) i do 18 lat (Brzeg Dolny 1995). Od 1995 roku jest stałym uczestnikiem finałów mistrzostw Polski seniorów, zdobywając 3 złote (2008, 2013, 2023) i 4 srebrne medale (2003, 2005, 2006 i 2007). Wielokrotny medalista drużynowych mistrzostw Polski, w tym dwunastokrotnie złoty (w latach 1996–2006 – dziewięciokrotnie z drużyną Polonii Warszawa, natomiast w latach 2010–2013 – trzykrotnie z drużyną Hetman Katowice). Dwukrotny mistrz Polski w szachach błyskawicznych (2011, 2012) oraz trzykrotny – w szachach szybkich (1998, 2002, 2004). Pięciokrotny drużynowy mistrz Polski w szachach błyskawicznych (1995, 1999, 2000, 2001, 2010).

Wielokrotny reprezentant Polski w rozgrywkach drużynowych, m.in.:

Na przełomie 1994 i 1995 r. zwyciężył w turnieju Cracovia w Krakowie. W 2001 r. podzielił II miejsce w otwartym turnieju w Pardubicach. Rok później zwyciężył (wraz z Władimirem Małaniukiem) w memoriale Emanuela Laskera w Barlinku. W 2003 r. podzielił I miejsce w Santo Domingo, natomiast na przełomie 2003 i 2004 r. podzielił II miejsce w Hastings. W 2004 r. podzielił również II miejsce w Pardubicach oraz triumfował (przed Suatem Atalikiem) w turnieju Acropolis-B w Atenach. W 2005 r. zajął III miejsce w mistrzostwach Unii Europejskiej w Corku. W 2006 r. zwyciężył w otwartym turnieju w Biel oraz zajął II miejsce w memoriale Akiby Rubinsteina w Polanicy-Zdroju. W 2010 r. zwyciężył w otwartym turnieju w Bethune[5]. W 2011 r. zakwalifikował się do turnieju o Puchar Świata, w I rundzie przegrywając z Wiktorem Bołoganem[6]. W 2012 r. podzielił I m. (wspólnie z Ołeksandrem Areszczenko) w memoriale Michaiła Czigorina w Petersburgu[7] oraz odniósł duży sukces, zwyciężając w rozegranym w Chanty-Mansyjsku turnieju o Puchar Rosji[8]. W 2013 r. podzielił I m. (wspólnie z Robinem van Kampenem) w Rydze, natomiast w Warszawie zdobył brązowy medal indywidualnych mistrzostw Europy w szachach błyskawicznych[9]. W 2014 r. podzielił I m. (wspólnie z m.in. Władimirem Burmakinem, Kevinem Spraggettem i Emre Canem) w Lizbonie[10]. W 2015 r. zwyciężył w Grazu[11].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lutego 2014 r., z wynikiem 2663 punktów zajmował wówczas 81. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Radosławem Wojtaszkiem) wśród polskich szachistów[12][13].

Życie prywatne

edytuj

Żona Bartosza Soćko, Monika (z domu Bobrowska), jest wielokrotną mistrzynią Polski, reprezentantką Polski na szachowych olimpiadach oraz pierwszą w historii polską szachistką, która otrzymała męski tytuł arcymistrza. Mają troje dzieci[14].

W 2010 roku startował w wyborach samorządowych z list Platformy Obywatelskiej[15] pod hasłem „Bartosz Soćko Konkretna strategia rozwoju”[16].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj