Bruce David Grobbelaar (ur. 6 października 1957 w Durbanie, Związek Południowej Afryki) – zimbabwejski piłkarz, reprezentant kraju, grający na pozycji bramkarza. Występował m.in. w Vancouver Whitecaps, Crewe Alexandra, Liverpool F.C., Stoke City, Southampton F.C., Plymouth Argyle F.C., Oxford United, Sheffield Wednesday, Oldham Athletic, Chesham United, Bury F.C., Lincoln City oraz Northwich Victoria. Jego największym sukcesem było zdobycie z Liverpoolem Pucharu Europy w 1984.

Bruce Grobbelaar
Ilustracja
Bruce Grobbelaar (2008)
Pełne imię i nazwisko

Bruce David Grobbelaar

Data i miejsce urodzenia

6 października 1957
Durban

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1974 Highlanders 2 (0)
1975 Chibuku Shumba 13 (0)
1976 Highlands Park 0 (0)
1977–1978 Durban City 23 (0)
1979–1981 Vancouver Whitecaps 24 (0)
1979–1980 Crewe Alexandra (wyp.) 24 (1)
1981–1994 Liverpool 440 (0)
1993 Stoke City (wyp.) 4 (0)
1994–1996 Southampton 32 (0)
1996–1997 Plymouth Argyle 36 (0)
1997 Oxford United 0 (0)
1997 Sheffield Wednesday 0 (0)
1997–1998 Oldham Athletic 4 (0)
1998 Chesham United 4 (0)
1998 Bury 1 (0)
1998 Lincoln City 2 (0)
1999 Northwich Victoria 1 (0)
2002 Hellenic 1 (0)
2007 Glasshoughton Welfare 1 (0)
W sumie: 612 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977  Rodezja 1 (0)
1992–1998  Zimbabwe 32 (0)
W sumie: 33 (0)
  1. Aktualne na: 4 października 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Z osobą Grobbelaara wiąże się masa anegdot. W jednym ze spotkań przy stanie 5–0 dla Liverpoolu Bruce podszedł do kibica „The Reds” i wziął od niego parasolkę. Wrócił na bramkę i do końca meczu stał na bramce pod parasolem, gdyż tego dnia była straszna ulewa[1].

Zasłynął tańcem na linii bramkowej podczas rzutów karnych w finale Pucharu Europy 1984. Podobny do tego taniec „skopiował” także Jerzy Dudek podczas słynnego finału Ligi Mistrzów 2005 LiverpoolA.C. Milan. Po tych anegdotach nikogo nie zdziwi powiedzenie Grobbelaara, że „bramkarz, aby być dobrym musi mieć coś z idioty”. Słynął nie tylko umiejętnościami bramkarskimi, ale także wprost niewiarygodnym poczuciem humoru[1].

Był uczestnikiem wojny rodezyjskiej (zmobilizowany został jako 18-latek), o traumatycznych przeżyciach z tego okresu wspominał dopiero po zakończeniu kariery. Zawsze jednak podkreślał, że jest Rodezyjczykiem i z tego powodu u szczytu formy, nie grał w żadnej reprezentacji, gdyż Rodezja nie mogła brać udziału w żadnych rozgrywkach z powodu rasizmu, a po przekształceniu jej w niepodległe Zimbabwe uchwalono tam prawo pozbawiające obywatelstwa osoby mające paszporty brytyjskie, a Grobbelaar taki paszport również miał. Dopiero w 1992 r. przepis ten zniesiono i Grobbelaar w wieku 35 lat zgłosił natychmiast gotowość gry w reprezentacji Zimbabwe – zdążył rozegrać w niej jeszcze 32 mecze[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b Niesamowita historia Bruce’a Grobbelaara [online], Onet Sport, 4 października 2018 [dostęp 2020-12-09] (pol.).
  2. Bruce Grobbelaar, były bramkarz Liverpoolu: Zabiłem wiele osób, nie potrafię powiedzieć ile Piłka nożna – Sport.pl, „Sport.pl” [dostęp 2018-10-04] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj