Przejdź do zawartości

Aleksandrs Starkovs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandrs Starkovs
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1955
Madona

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1975 RPI Madona
1975–1977 FK Daugava Ryga
1977–1978 Dinamo Moskwa 0 (0)
1978–1989 FK Daugava Ryga 303 (110)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990–1993 FK Daugava Ryga (asystent)
1992–1994 Łotwa U-21
1993–2004 Skonto FC
1995–2001 Łotwa (asystent)
2001–2004 Łotwa
2004–2006 Spartak Moskwa
2007–2013 Łotwa
2010–2011 Skonto FC
2011–2012 Bakı FK
2016–2017 Łotwa (asystent)
2017–2018 Łotwa
2019 FK Liepāja
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aleksandrs Starkovs (ros. Александр Петрович Старков, Aleksandr Pietrowicz Starkow, ur. 26 lipca 1955 w Madonie) – łotewski piłkarz i trener piłkarski pochodzenia rosyjskiego. Przez jedenaście lat był szkoleniowcem klubu Skonto Ryga, z którym jedenastokrotnie triumfował w rozgrywkach ligowych. Od 2001 do 2004 pełnił obowiązki selekcjonera reprezentacji Łotwy. Jako pierwszy trener w historii wprowadził ją do wielkiej piłkarskiej imprezy. Po Euro 2004 pracował w Spartaku Moskwa. Od kwietnia 2007 po raz drugi jest trenerem Łotwy.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Występował na pozycji napastnika, najdłużej, aż trzynaście lat grał w barwach Daugavy Ryga, w której barwach zdobył 110 goli w 301 meczach. W 1977 roku był najlepszym strzelcem radzieckiej drugiej ligi.

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Od 1993 do 2004 był trenerem Skonto Ryga, z którym jedenastokrotnie w latach 1993–2003 zdobywał mistrzostwo kraju. W tym samym czasie był asystentem kolejnych selekcjonererów reprezentacji Łotwy.

W 2001 przejął stery drużyny narodowej i po raz pierwszy w historii wprowadził ją do wielkiego turnieju – Euro 2004. Łotysze w barażach ograli Turcję. Na boiskach Portugalii zaprezentowali się słabiej i po dwóch porażach i bezbramkowym remisie (z Niemcami) zajęli ostatecznie czwarte miejsce w grupie.

Starkovs po mistrzostwach przyjął propozycję prowadzenia Spartaka Moskwa. W 2005 zdobył z nim wicemistrzostwo Rosji. Został zwolniony w kwietniu 2006 na wniosek kibiców klubu.

Sukcesy szkoleniowe

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]