Przejdź do zawartości

Marc Surer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marc Surer
Ilustracja
Marc Surer na torze Zandvoort Park Circuit podczas Grand Prix Holandii w 1982 roku
Państwo

 Szwajcaria

Data i miejsce urodzenia

18 września 1951
Aresdorf

Sukcesy

1979: Formuła 2 (mistrz)

Marc Surer (ur. 18 września 1951 w Aresdorf) – szwajcarski kierowca wyścigowy i komentator telewizyjny.

Brał udział w 87. wyścigach Formuły 1. Zadebiutował 9 września 1979 roku na torze Monza.

Surer był kierowcą testowym BMW. Popularność zdobył gdy w 1979 roku nieoczekiwanie został Mistrzem Europy w Formule 2. W tym samym roku rozpoczął prace rozwojowe nad silnikiem dla BMW. W niedługim czas dostał propozycję od zespołu Ensign na start w trzech ostatnich wyścigach sezonu. Nie były one jednak dla niego zbyt udane: dwa pierwsze wyścigi skończył na kwalifikacjach, a na Grand Prix USA posłuszeństwa odmówił bolid.

Rok 1980 to przesiadka do ATS, jednak w trzecim Grand Prix sezonu doznał złamania obu kostek podczas kwalifikacji na torze Kyalami. Powrócił podczas Grand Prix Francji i udowodnił, że zasługuje na miejsce lidera zespołu.

W 1981 roku powrócił do zespołu Ensign, gdzie przez pierwszą połowę sezonu jeździł dla angielskiego zespołu, a od wyścigu o Grand Prix Francji był kierowcą Theodore Racing. Od 1982 roku aż do 1984 był kierowcą zespołu Arrows. Dostał wówczas bolid z nowym silnikiem BMW.

W 1985 zajął miejsce w zespole Brabham. Jego bolid napędzany był również niemieckim silnikiem. Stojąc ciągle w cieniu Nelsona Piqueta i dowiedziawszy się o przejściu wschodzącej gwiazdy Elio de Angelisa do ich zespołu, Marc zrezygnował z posady u Anglików na rzecz Arrowsa, gdzie mógł być numerem jeden.

Jednak tak się nie stało. Dwa razy nie ukończył wyścigu, a trzy razy był dziewiąty, ale nie dało to miejsca lidera zespołu i po GP Belgii Marc zakończył karierę w Formule 1. Ale nie słabe wyniki miały wpływu na tę decyzję. Podczas Rajdu Hesji miał poważny wypadek. Przy dużej prędkości jego Ford RS200 wpadł w poślizg i sunąc bokiem uderzył w jedyne stojące przy drodze drzewo. Siła uderzenia była tak duża, że samochód eksplodował. Jego pilot Michel Wyder zginął na miejscu, a Surer został ciężko ranny.

Po długiej rekonwalescencji wrócił do zdrowia, ale już nigdy nie zasiadł za kierownicą rajdówki. Po zakończeniu kariery Marc został prezenterem i komentatorem w telewizji DRS. Minęło wiele lat od tragicznego wypadku zanim Szwajcar zaczął pojawiać się na wyścigach historycznych. Cały czas był blisko sportów motorowych, jednak nie wrócił do ścigania.

W życiu prywatnym był dwukrotnie żonaty, z Yolandą Egger i Christiną Bönzli. Oba małżeństwa zakończyły się rozwodem.

Jest komentatorem wyścigów F1 w stacji telewizyjnej Sky Deutschland.

Wyniki w Formule 1

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Bolid Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Poz. Pkt.
1979 Ensign Ensign Ford ARG BRA SAF USW ESP BEL MON FRA GBR DEU AUT DUT ITA
NZ
CAN
NZ
USA
NU
0
1980 ATS ATS Ford ARG
NU
BRA
7
SAF USW BEL MON FRA
NU
GBR
NU
DEU
12
AUT
12
DUT
10
ITA
NU
CAN
NZ
USA
8
22. 0
1981 Ensign Ensign Ford USW
NU
BRA
4
ARG
NU
SMR
9
BEL
11
MON
6
ESP 16. 4
Theodore Racing Theodore Ford FRA
12
GBR
11
DEU
14
AUT
NU
DUT
8
ITA
NZ
CAN
9
LAS
NU
1982 Arrows Arrows Ford SAF BRA USW SMR BEL
7
MON
9
USE
8
CAN
5
DUT
10
GBR
NU
FRA
13
DEU
6
AUT
NU
SWI
15
ITA
NU
LAS
7
21. 3
1983 Arrows Arrows Ford BRA
6
USW
5
FRA
10
SMR
6
MON
NU
BEL
11
USE
11
CAN
NU
GBR
17
DEU
7
AUT
NU
DUT
8
ITA
10
EUR
NU
SAF
8
15. 4
1984 Arrows Arrows Ford BRA
7
SAF
9
BEL
8
FRA
NU
MON
NZ
CAN
NU
USE
NU
20. 1
Arrows Arrows BMW SMR
NU
USA
NU
GBR
11
DEU
NU
AUT
6
DUT
NU
ITA
NU
EUR
NU
POR
NU
1985 Brabham Brabham BMW BRA POR SMR MON CAN
15
USE
8
FRA
8
GBR
6
DEU
NU
AUT
6
DUT
10
ITA
4
BEL
8
EUR
13
SAF
NU
AUS
NU
13. 5
1986 Arrows Arrows BMW BRA
NU
ESP
NU
SMR
9
MON
9
BEL
9
CAN USE FRA GBR DEU HUN AUT ITA POR MEX AUS 26. 0

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]