Przejdź do zawartości

Mateusz Wichary

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mateusz Wichary
Ilustracja
Konferencja „Jeden Duch, różne dary, wspólne dobro” (20.10.2016)
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1976
Wrocław

Przewodniczący Rady Kościoła Chrześcijan Baptystów w RP
Okres sprawowania

2013–2021

Wyznanie

baptystyczne

Kościół

Kościół Chrześcijan Baptystów w RP

Mateusz Wichary (ur. 5 sierpnia 1976 we Wrocławiu) – polski pastor i teolog baptystyczny, były przewodniczący Rady (zwierzchnik) Kościoła Chrześcijan Baptystów w RP oraz były przewodniczący Aliansu Ewangelicznego w RP.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Wychował się w domu nominalnie katolickim. Matka posyłała młodego Mateusza na religię do szkoły, zaś sama nie była praktykująca, gdyż „pochodziła z pokolenia dzieci kwiatów” i przejawiała „życzliwy stosunek” do religii, ale nie przekładał się on na jej praktykę pobożnościową. Natomiast ojciec młodego Mateusza był agnostykiem. Ze względu na poglądy religijne ojca i tylko deklaratywną wiarę matki został ochrzczony w Kościele katolickim dopiero w wieku 3 lat. Jako dziecko odczuwał potrzebę uczęszczania na religię do katolickiej salki parafialnej, do której został zapisany w drugiej klasie szkoły podstawowej. Przez następnie 4–5 lat uczęszczał (niezbyt często) na cotygodniową mszę świętą. Jednak z czasem zaczął oddalać się od Kościoła katolickiego. Jak to określił na swoim blogu, przyjął bierzmowanie „z ulicy”.

Naukę religii i związki z Kościołem przerwał definitywnie w liceum. Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu (klasa humanistyczno-teatralna), gdzie trafił na klasę, która nie stroniła od imprez. Nawrócił się za sprawą byłej dziewczyny, która ponownie przybliżyła go do Boga. Nakłoniła go do udziału w spotkaniach młodzieżowej grupy baptystów. Wówczas Mateusz zaczął intensywnie czytać Biblię, a po kilku spotkaniach zawierzył życie Jezusowi. Niedługo potem przyjął chrzest przez zanurzenie, co na dobre ugruntowało jego więzy z Kościołem baptystycznym (choć działał również w szkolnej grupie ekumenicznej, w której przeważali katolicy). Po maturze postanowił podjąć studia teologiczne w celu zostania pastorem[1].

Wykształcenie wyższe

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Biblijnego Seminarium Teologicznego we Wrocławiu, Highland Theological Institute w Elgin (Szkocja) i Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (magisterium w 2005).

W 2012 uzyskał na Wydziale Teologicznym ChAT stopień doktora nauk teologicznych na podstawie rozprawy pt. Abraham Kuyper (1837–1920) jako przedstawiciel kalwinistycznej teologii politycznej.

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

W 2003 został ordynowany na pastora Kościoła Chrześcijan Baptystów w RP. Początkowo pełnił obowiązki pastorskie w zborze w Toruniu, a od 2009 jest pastorem zboru w Sopocie. W 2009 został powołany na stanowisko redaktora naczelnego miesięcznika Słowo Prawdy oraz dyrektora Wydawnictwa „Słowo Prawdy”. Od 2010 pełni mandat członka Rady Kościoła Chrześcijan Baptystów w RP. 18 maja 2013 XXXV Krajowa Konferencja Kościoła wybrała go na urząd przewodniczącego Rady Kościoła na 4-letnią kadencję. Został tym samym pierwszym i jak dotąd jedynym Przewodniczącym Rady Kościoła (de facto – zwierzchnikiem) Kościoła Chrześcijan Baptystów, który jest konwertytą.

Jest członkiem Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i Polskiej Rady Ekumenicznej.

Był jednym z organizatorów Festiwalu Nadziei w Warszawie w 2014. Do rady Festiwalu należeli obok niego przedstawiciele innych Kościołów protestanckich w Polsce, jak i przedstawiciel Kościoła Rzymskokatolickiego, ks. Roman Trzciński[2].

15 stycznia 2015 został wybrany przewodniczącym Aliansu Ewangelicznego w RP[3].

Od 2005 wykładowca, a od 2013 prorektor Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie-Radości.

W wyborach parlamentarnych 2005 kandydował do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z listy PJKM w okręgu toruńskim (otrzymał 67 głosów)[4].

W czerwcu 2017 na XXXIX Krajowej Konferencji Kościoła został ponownie wybrany na urząd przewodniczącego Rady Kościoła w kadencji 2017–2021[5].

Wraz z innymi przywódcami polskich Kościołów ewangelicznych podpisał się pod otwartym listem przeciwko deklaracji LGBT+, którą podpisał prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski[6].

Na 42. zjeździe Rady Kościoła, który odbył się 5 czerwca 2021 r. przestał pełnić funkcję przewodniczącego Rady Kościoła w związku z wyborem na to stanowisko Marka Głodka[7]. Wichary był zwierzchnikiem kościoła łącznie dwie kadencje z rzędu.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Reformacja czy deformacja? Nauczanie Ruchu Trzeciej Fali w świetle zasad protestanckiej reformacji, Toruń 2007 ISBN 978-83-924848-0-6.
  • Jeden Pan – jedna wiara – jeden chrzest. 150 lat baptyzmu na ziemiach polskich, (red.), Warszawa 2008
  • Najczęstsze pytania o protestantyzm, Warszawa 2013
  • „Cała rzeczywistość dla Chrystusa”. Abraham Kuyper (1837-1920) jako przedstawiciel kalwinistycznej teologii politycznej, Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2014 ISBN 978-83-7507-166-5[8]
  • Bóg dotrzymuje Słowa. Księga jubileuszowa Konstantego Wiazowskiego, (red. nauk.) Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie, Wydawnictwo Słowo Prawdy, Warszawa 2015 ISBN 978-83-88497-19-3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Issabelle, Boża droga do mnie [online], świat po protestancku, 6 grudnia 2011 [dostęp 2021-12-15] (pol.).
  2. Rada Festiwalu – Festiwal Nadziei [online], festiwalnadziei.pl [dostęp 2015-02-05] (pol.).
  3. Nowe władze Aliansu Ewangelikalnego w RP [online], baptysci.pl [dostęp 2015-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-02] (pol.).
  4. Wyniki głosowania [online], wybory2005.pkw.gov.pl, 25 września 2005 [dostęp 2014-03-25].
  5. ''XXXIX Krajowa Konferencja Kościoła za nami!'' [online], baptysci.pl [dostęp 2018-07-25] (pol.).
  6. Baptysci.pl – List w obronie suwerenności rodziny [online], baptysci.pl [dostęp 2019-05-06].
  7. Baptysci.pl - Wybraliśmy nowego Przewodniczącego Rady Kościoła [online], baptysci.pl [dostęp 2021-12-15] (pol.).
  8. Informacja na witrynie Wydawnictwa Naukowego "Semper" (dostęp: 26-09-2014).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]