Przejdź do zawartości

Stanisław Iwanicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Iwanicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1951
Biała Podlaska

Minister sprawiedliwości, prokurator generalny
Okres

od 5 lipca 2001
do 19 października 2001

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność

Poprzednik

Lech Kaczyński

Następca

Barbara Piwnik

Szef Kancelarii Prezydenta RP
Okres

od 22 sierpnia 1995
do 22 grudnia 1995

Poprzednik

Tomasz Kwiatkowski

Następca

Danuta Waniek

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Iwanicki (ur. 5 marca 1951 w Białej Podlaskiej) – polski prawnik, radca prawny i polityk. W 1995 szef Kancelarii Prezydenta RP, w 2001 minister sprawiedliwości, poseł na Sejm III kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1975 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1976 do 1984 pracował jako prokurator, w 1981 kierował Związkiem Zawodowym Pracowników Prokuratury PRL. Do 1990 praktykował przez sześć lat jako radca prawny. Na początku lat 90. z ramienia Komitetu Obywatelskiego zasiadał w radzie miasta Radom.

Od 1991 do 1995 był zastępcą prokuratora generalnego. W 1995 minister stanu, szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsy. W tym samym roku został notariuszem. Stał też na czele rady Instytutu Lecha Wałęsy.

W latach 1997–2001 był posłem na Sejm z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Chrześcijańskiej Demokracji III RP. W 2001 pełnił funkcję ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w rządzie Jerzego Buzka. W 2001 wycofał się z bieżącej polityki.

W lutym 2002 został prokuratorem pionu śledczego Instytutu Pamięci Narodowej, rok później przeszedł w stan spoczynku.

Odznaczenia państwowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ordery dla przedstawicieli rządów okresu transformacji. prezydent.pl, 3 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]