Wola Zdakowska
Wygląd
Na mapach: 50°24′57″N 21°23′56″E/50,415833 21,398889
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
472[2] |
Strefa numeracyjna |
17 |
Kod pocztowy |
39-307[3] |
Tablice rejestracyjne |
RMI |
SIMC |
0665662[4] |
Położenie na mapie gminy Gawłuszowice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu mieleckiego | |
50°24′57″N 21°23′56″E/50,415833 21,398889[1] |
Wola Zdakowska – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Gawłuszowice[5][4], u ujścia Wisłoki do Wisły.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0665685 | Kolonia | część wsi |
0665679 | Zabagnie | część wsi |
0665691 | Zawierzbie | przysiółek |
0665700 | Zdaków | przysiółek |
0665716 | Zdakówek | przysiółek |
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Wola Zdakowska jest wsią wypoczynkową, we wsi znajduje się przystań rzeczna.
Po prawej stronie drogi z Krzemienicy, około 200 m za ruinami tutejszego dworu znajduje się krzyż upamiętniający krwawe wydarzenie z XVIII w. Można zidentyfikować pojedyncze wyrazy: „MAY” „1791” (prawdopodobna data fundacji) oraz „WALENTY DYDO” (przypuszczalnie nazwisko fundatora). Krzyż ma formę krzyża maltańskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 150375
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4 [dostęp 2022-01-17]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1480 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wola (115) ''W. Zdakowska'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 814 .