Gaan na inhoud

Horing (blaasinstrument)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Franse horing

Die moderne horing, 'n koperblaasinstrument, het uit die Italiaanse jaghoring (corno da caccia) ontwikkel, maar sy bekende ryk toon van vandag verskil baie van dié van die skel, vroeëre instrument, wat in die ou dae hoofsaaklik vir buitelugaktiwiteite gebruik is.

Sedert dit 'n plek in die orkes gekry het, het dit vinnig ontwikkel. Die buis is verleng en vernou, verskillende verlengstukke is aangebring en die mondstuk het wyer geword, en veral nadat draai- en drukventiele die verlengstukke effektief verbind het, kon die horing 'n volwaardige plek in die orkes inneem.

Richard Strauss maak baie gebruik van dié blaasinstrument in sy bekende werk Till Eulenspiegel. Wanneer die hand diep in die klankbeker geplaas word, demp dit die klank. Dieselfde effek word bereik deur 'n demper (sordino) in die beker te plaas.

Bronnelys

[wysig | wysig bron]