Gaan na inhoud

Kimi ga Yo

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die musiek van "Kimi ga Yo"

Kimi ga Yo (君が代?), baie keer vertaal as "Mag u heerskappy vir altyd hou" is Japan se Volkslied.[1] Die lirieke is gegrond op 'n Waka-gedig wat in die Heian-tydperk geskryf is wat gesing word volgens 'n wysie wat later in die Meiji Era gekomponeer is. Die musiek vir die huidige wyse is in 1880 onder toesig van Hiromori Hayashi, 'n tradisionele hofmusikant van die Kesierlike Huihoudingagentskap, gekomponeer, met addisionele toonsetting deur die Duitse musikant Franz von Eckert. Dit het 'n wysie wat elf-jaar te vore gekomponeer deur John William Fenton, wat in 1869 as 'n instrukteur vir die Britse militêre orkes in Jokohama gewerk het, vervang.

Hoewel Kimi ga Yo lank reeds Japan se de facto volkslied is, is dit eers in 1999 wetlik as sodanig erken.[1] In 2003 is opdrag aan skole in Tokio gegee vir die hou van graduasie plegtighede wat bepaal hoe die vlag vertoon moet word en wat vereis dat alle onderwysers wat by die plegtigehede teenwoordig is die volkslied staande moet sing. Die stappe het sedertdien onder skerp kritiek en protes deurgeloop as gevolg van Japan se militêre verlede, assosiasies met die Keiser en Japan se rampspoedige deelname aan die Tweede Wêreldoorlog.[2][3]

Lirieke

[wysig | wysig bron]

Romaji
Kimi ga yo wa
Chiyo ni
Yachiyo ni
Sazare ishi no
Iwao to narite
Koke no musu made

Afrikaans
Mag u heerskappy
voortduur vir 'n duisend jaar,
agtduisend generasies,
Totdat die klippies
Tot rotse groei
Welig met mos.

Hiragana
きみがよは
ちよに
やちよに
さざれいしの
いわおとなりて
こけのむすまで

Amptelike lirieke
君が代は
千代に
八千代に
細石の
巌となりて
苔の生すまで

In moderne Japannees beteken "kimi" "my geliefde" of "jy." Toe die gedig egter in die Heian era geskryf is, en tot die vroeë 20ste eeu, het kimi "heer" of "dame" beteken[4] Prins Genji, die protagonis van die Verhaal van Genji word Hikaru no kimi (光の君?): die Glinsterende Prins genoem. Nog 'n voorbeeld, uit die laat 16de to vroeë 17de eeu, is Toyotomi Hideyoshi se concubine, Yodo-gimi (淀君?), of Dame Yodo. Op 29 Junie 1999 het Keizo Obuchi, die ontslape Japannese Eerste Minister die amptelike definisie van "Kimi" en "Kimi-ga-yo" amptelik as volg gedefinieer as deel van die beraadslaging oor die Wet aangaande die Vlag en Volkslied.

Kimi dui die Keiser aan wat die simbool van die staat en van die eenheid van die volk is en wie se posisie bepaal word uit die konsensus wil van die Japannese burgers, in wie soewereiniteit gesetel is. An, Yo van Kimi(Kimi-ga-Yo) dui ons staat, Japan, aan wat die Keiser gekroon het as 'n sibmbool van die Staat en van die eenheid van die volk deur die konsensus wil van die Japannese burgers. En dit is billik om aan te neem dat die lirieke van Kimi ga Yo verwys na die wens vir blywende vooruitgang en vrede van so 'n land van ons.[5]

Oorsprong

[wysig | wysig bron]
Sazare-ishi (細石), 'n tipe rots wat uit kleiner klippies gevorm is by die Shimogamo heiligdom in Kioto

Dit is nie bekend wie die lirieke van die volkslied geskryf het nie. Die lierieke kom in twee bloemlesings van Japannese 31-lettergrepige waka voor, naamlik die 10de eeuse Kokin wakashu en die 11de eeuse Wakan roeishu. Die gedig is reeds lank terug opgesê om belengrike gebeure te herdenk. Die woorde is baie keer getoonset met melodië wat tipies was van singstyle soos yokyoku (gesingde dele van Noh optredes), kouta (populêre liedere met shamisen begeleiding), joruri (dramatiese verhalnde dreunsang met shamisen begeleiding), saireika (feesliedere), en biwauta (liedere met biwa begeleiding). Die woorde is ook in sprokiesverhale en ander stories gebruik.[6]

In 1869, aan die begin van die Meiji Era, het John William Fenton, 'n besoekende Ierse militêre orkes leier, besef dat Japan steeds geen nasionale volkslied vir Japan was nie. Hy het Kaptein Iwao Oyama, 'n offisier van die Satsuma Clan, oortuig dat as Japan 'n moderne nasiestaat wou word die land 'n nasionale volkslied benodig het. Iwao het die 10de eeuse gedig vir die liereiek gekies.[7] Die ooreenkoms wat die lireiek met die Britse nasionale volkslied, God save the Queen, vertoon het blykbaar 'n rol gespeel in die keuse.[8] Iwao het Fenton versoek om die gedig te toonset en die volkslied is in 1870 voor die Keiser opgevoer. Fenton het slegs drie weke gehad om die musiek te komponeer en 'n paar dae om vir die optered voor die Keiser te oefen.[8] Hierdie eerste weergawe van Kimi ga Yo se musiek is later laat vaar aangesien die musiek nie die nodige gewydheid gehad het nie.[9] Die weergawe word egter steeds jaarliks by die Myoukoji Hieligdom in Jokohama opegvoer waar Fenton as militêre orkesleier gestasioneer was.[7]

In 1880 het die Kesierlike Huishoudingagentskap 'n nuwe melodie gekomponeer deur Yoshiisa Oku en Akimori Hayashi aangeneem. Akimori was een van Fenton se leerlinge.[8] Die Duitse musikant Franz von Eckert het westerse styl harmonie op die wysie teogepas. Dié tweede weergawe van Kimi ga Yo is ook die huidige weergawe wat tot vandag toe gebruik word. Teen 1893 is Kimi ga Yo in opensbare skoolsermonies gebruik onder die aanmoediging van die Ministerie van Onderwys.[6]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 Hinomaru, 'Kimigayo' express conflicts both past and future. Written by Jun Hungo. Published July 17, 2007. Retrieved July 26, 2007.
  2. A touchy subject, The Guardian, June 5, 2006. Accessed July 29, 2006.
  3. Tokyo: Students must sing 'Kimigayo' Geargiveer 12 April 2008 op Wayback Machine, Asahi Shimbun, March 15, 2006. Accessed July 29, 2006.
  4. Yokota, Yukio. "Inside "Wa ga kimi" Information" (in Engels). Furuta's Historical Science Association. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 22 Desember 2007.
  5. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2008. Besoek op 26 Januarie 2008.
  6. 6,0 6,1 Japan Policy Research Institute JPRI Working Paper No. 79 Geargiveer 2 Oktober 2018 op Wayback Machine. Published July 2001. Retrieved July 7, 2007
  7. 7,0 7,1 Aura Sabadus (14 Maart 2006). "Japan searches for Scot who modernised nation". The Scotsman. Besoek op 10 Desember 2007.
  8. 8,0 8,1 8,2 Colin Joyce (30 Augustus 2005). "Briton who gave Japan its anthem" (in Engels). The Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Februarie 2008. Besoek op 10 Desember 2007.
  9. Ministry of Foreign Affairs. "National Flag and Anthem". Japan Access (in Engels). The Embassy of Japan in Singapore. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Januarie 2008. Besoek op 2 Desember 2007.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]