Idi na sadržaj

889.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | | 885. | 886. | 887. | 888. | 889. | 890. | 891. | 892. | 893. |  | ►►

Decenije:

| 850-e | 860-e | 870-e | 880-e | 890-e | 900-e | 910-e |

Vijekovi:

| 8. vijek | 9. vijek | 10. vijek |

Godina 889. (DCCCLXXXIX) bila je redovna godina koja počinje u srijedu u julijanskom kalendaru. Oznaka 889. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • Guy III, vojvoda od Spoleta, pobjeđuje langobardskog kralja Berengara I na rijeci Trebbia, i proglašen je kraljem Italije na skupštini u Paviji. Nakon što je potvrdio neke privilegije Katoličkoj crkvi, krunisan je Gvozdenom krunom Lombardije, od strane pape Stjepana V. Berengar je prisiljen da se povuče u Veronu; Gaj ga ne progoni do Furlanije, zbog (mogućeg) bijesa koruškog kralja Arnulfa.
  • Boris I, vladar (kan) Bugarskog carstva, abdicira sa prijestolja nakon 37-godišnje vladavine i povlači se u manastir. Naslijedio ga je najstariji sin Vladimir, kao monarh Bugarske. Vladimir potpada pod uticaj starih bojara; pa mnogi ostaju antihrišćanski i antibizantijski nastrojeni. Pokušava da obnovi nekadašnji franački savez i da ponovo uspostavi paganizam [1].
  • Arnulf od Koruške priznaje svog vanbračnog sina Zventibolda kao nasljednika Istočnofranačkog kraljevstva. On podržava tvrdnju Luja Slijepog kao kralja Provanse, nakon što je primio ličnu žalbu od Lujeve majke, Ermengard, koja dolazi da vidi Arnulfa u Forchajmu (Sjeverna Bavarska). Arnulf daje gradu Osnabrücku privilegije trgovine i kovanja novca.
  • Brod koji nosi dvadesetak arapskih čamca, iz Pechine u El-Andaluzu (moderna Španija), postavlja sidro u zaljevu Saint-Tropez u Provansi. Oni uspostavljaju utvrđenu bazu u Fraxinetu (današnji La Garde-Freinet). Nakon napada na okolno područje, muslimansku koloniju podržavaju kontigenti saracenskih avanturista.
  • Mađari, pleme Ugri iz stepa srednje Azije, kreću na zapad pod vođstvom Árpáda. Njihovi rivali, Pečenezi, potiskuju ih na Balkansko poluostrvo, i bivaju upleteni u rat između Bugarske i Bizantijskog carstva. Mađari kreću na sjever i naseljavaju se u Velikoj Moravskoj.
  • U Italiji Forli po prvi put postaje republika. Grad je u savezu s frakcijom gibelina, u srednjovjekovnim borbama između gvelfa i gibelina.
  • U Portugalu, grof od Coimbre, Hermenegildo Gutiérrez, ponovo osvaja Koimbru, koja je bila privremeno izgubljena nakon prvog osvajanja 878. godine [2].

Britanija

[uredi | uredi izvor]
  • Kraljevi Eochaid i Giric od Albe i Strathclydea (moderna Škotska) svrgnuti su od strane vikinških osvajača. Naslijedio ih je Donald II, sin pokojnog Konstantina I, koji postaje kralj Škotske.
  • Lord Æthelred II i Lady Æthelflæd (kći kralja Alfreda Velikog) od Mersije započinju svoju politiku utvrđivanja mersijanskih gradova kao odbrambenih burhova (oblik staroengleskog utvrđivanja naselja), počevši od Worcestera (približan datum).
  • Ujedinjeno kraljevstvo Silla (moderna Koreja) pod kraljem Jinseongom nastoji da na silu ubire poreze od seljaka, izazivajući masovne seljačke pobune (približan datum).
  • Indravarman I, vladar Kmerskog carstva (moderna Kambodža), umire i nasljeđuje ga njegov sin Yasovarman I, zvani Gubavi kralj (ili 890.).
  • April – Završava se japanska era Ninna i počinje Kanpyō, koja je trajala do 898.

889. u temama

[uredi | uredi izvor]

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • 7. januara – Li Bian, car Južnog Tanga (um. 943.)
  • 11. januar – Abd ul-Rahman III, muslimanski halifa (ili 891.)
  • Liu Yan, car južnog Hana (um. 942.)
  • Minamoto no Kintada, japanski waka pjesnik (um. 948.)
  • 9. jun – Aimoin, franački redovnik i arhivista
  • 23. decembar – Solomon II, biskup Konstance
  • Bořivoj I, vojvoda od Češke (približan datum)
  • Ibn Marwan, muslimanski sufijski vođa (približan datum)
  • Ibn Kutejba, muslimanski učenjak (r. 828.)
  • Indravarman I, kralj kmerskog carstva (ili 890.)
  • Judicael, vojvoda od Bretanje (ili 888.)
  • Sa'id ibn Makhlad, muslimanski vezir

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Fine, John V. A. Jr. (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. p. 130. ISBN 0-472-08149-7.
  2. ^ Picard, Christophe (2000). Le Portugal musulman (VIIIe-XIIIe siècle0. L'Occident d'al-Andalus sous domination islamique. Paris: Maisonneuve & Larose. p. 109. ISBN 2-7068-1398-9.