Idi na sadržaj

Paleogen

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Era[1] Period Epoha Milioni godina p. n. e.
Kenozoik Kvartar Holocen 0,01 (prije ~10.000 godina)
Pleistocen 2,59
Neogen Pliocen 5,33
Miocen 23,03
Paleogen Oligocen 33,9
Eocen 56,0
Paleocen 66,0

Paleogen (paleo + -gen) je geološki period, najstariji od tri stratigrafska dijela kenozojske ere, koji je tjaja u interval između prije 66 i 23 miliona godina. Paleogen je riječ grčkog porijekla koja približno znači „drevno rođeno“, a uključuje

Termin paleogen osmišljen je u Evropi, kako bi se naglasile sličnosti morskih fosila koji su pronađeni u stijenama prve tri kenozojske epohe, za razliku od kasnijih fosila neogenskog razdoblja (prije 23 do 2,6 miliona godina) i kvartarnog razdoblja (2,6 milijuna) godina do danas). U Sjevernoj Americi kenozoik je tradicijski podijeljen samo na tercijarni (prije 66 do 2,6 miliona godina) i kvartarni period. Međutim, ideja da se tercijar treba zamijeniti oznakama paleogen i neogene postaje sve raširenija.

Flora i fauna

[uredi | uredi izvor]

U ovom periodu. sisari su započeli brzu diverzifikaciju bioraznolikosti. Nakon događanja masovnog izumiranja između krede i paleogena, koje donijelo nestajanje neprilagođenih neletećih dinosaura, sisari su se transformirali iz nekoliko malih i generalizovanih oblika koji su počeli da evoluiraju u većinu modernih taksona koje danas poznajemo. Neki od ovih sisara razvili su se u velike oblike koji su mogli dominiralti kopnom, dok su drugi postali sposobni za život u moru, specijaliziranim kopnenim i zračnim okruženjima. Oni koji su odlazili u okeane postali su moderni kitovi, dok su oni koji su se usmjerili na drveće postali primati, grupa kojoj pripadaju i svi ljudi dsnsšnjice. Ptice, koje su do kraja krede već bile dobro uspostavljene, takođe su imale adaptivnu radijaciju, dok su preuzimale nebo koje je ostalo prazno do danas izumrlih pterosaura.[2]

Izrazito zahlađenje u oligocenu, dovelo je do masovnog uspona cvjetnica, a za to vrijeme nastale su i mnoge današnje biljke. Trave (Poaceae) i biljke poput roda Artemisia (pelini), počele su se pojavljivati na štetu tropskih biljaka, koje su počele propadati. Šume Pinophyta (četinara) razvile su se u planinskim predjelima. Ovaj trend hlađenja nastavio se, sa velikim fluktuacijama, sve do kraja pleistocena. Dokazi za ovu promjenu kod cvjetnica nalaze se u palinološkim fosilnim zapisima.[3]

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Los colores corresponden a los códigos RGB aprobados por la Comisión Internacional de Estratigrafía. Disponible en el sitio de la International Commision on Stratigraphy, en «Standard Color Codes for the Geological Time Scale».
  2. ^ 1925-, Traverse, Alfred (1988). Paleopalynology. Unwin Hyman. ISBN 978-0045610013. OCLC 17674795.CS1 održavanje: numerička imena: authors list (link)
  3. ^ Muller, Jan (januar 1981). "Fossil pollen records of extant angiosperms". The Botanical Review. 47 (1): 1–142. doi:10.1007/bf02860537. ISSN 0006-8101.