Saltu al enhavo

C-maĵoro

El Vikipedio, la libera enciklopedio

C-maĵoro estas tonalo de la modalo maĵoro, baziĝanta sur la toniko c. La tonalo C-maĵoro en la notacio ne havas antaŭsignojn (nek diesojn, nek bemolojn). Ankaŭ la respektivan gamon kaj la bazan akordon de ĉi tiu tonalo (la toniko c-e-g-), oni nomas C-maĵoro.


\new Staff {
  \relative c' {
    \key c \major
    \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
    \override Staff.BarLine #'stencil = ##f
     c1 d e f g a b c b a g f e d c
  }
}
\midi {
  \context {
    \Score
    tempoWholesPerMinute = #(ly:make-moment 120 1)
  }
}

La skalo pri C-maĵoro estas: do, re, mi, fa, sol, la, si, do kun

kaj alteracioj : neniu .

C-maĵoron ofte estas sentata kiel hela, klara, festa, kvankam malpli brila ol la diesaj tonaloj. Ĉar ne atentendas antaŭsignoj, multaj facilaj muzikpecoj por komencantoj estas metataj en c-maĵoro. Kelkaj komponistoj karakterizis per ĉi tiu tonalo ofte simplulojn de aliaj ol mentaj kapabloj. Ekzemple la figuro de Osmin en "Die Entführung aus dem Serail" de Wolfgang Amadeus Mozart kantas prefere en C-maĵoro.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]