Edukira joan

Hiru olatuak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hiru olatuen kondairaren ilustrazioa, Midjourney adimen artifizialak sortua.

Hiru olatuak Euskal Herriko kostako kondaira ezaguna da, euskal mitologia eta kostaldeko portu txikietako etnografia uztartzen dituena. Kondairaren leku beste bertsio daude: batzuetan sorginak direla, bestetan lamiak direla.

Juan Benanzio Arakistainek 1866an argitaratu zuen lehendabizikoz, Tradiciones vasco-cántabras liburuan.[1]

Istorioan arrantzale gazte batek, sorginak edo lamiak begizkoa eginda, itsas zabalean zegoela hiru olatu erraldoiren oldarra jasan zuen. Hirugarrenak txalupa irenstera zihoanean, arrantzaleak -lagun batek ohartarazita- arpoia olatuaren bihotzera jaurti, ikaragarrizko oihu bat entzun, eta olatua gorri bihurtu zen. Orduan, txalupa ukitu gabe desagertu zen, eta kaira itzultzean sorgina zein izan zen ohartu zen.[2]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mitologia Artikulu hau mitologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.