Edukira joan

Prostaziklina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ohar medikoa
Ohar medikoa
Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.
Prostaziklinaren egitura kimikoa.

Prostaziklinak edo I2 prostaglandinak (PGI2) eikosanoideen taldeko molekulak dira, lipidoak beraz.

Biosintesia eta egitura kimikoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Odol hodietako endotelioko zeluletan ekoizten dira H2 prostaglandinatik abiatuta[1]. 20 karbonotako gantz azidoaren erdigunean bi ziklopentano agertzen dituzte. Bere ezaugarri eta funtzioengatik prostaglandinetatik bereizten den arren PGI2 mantentzen zaio.

Bizitza laburra dute, 42 segundu batazbeste[2].

Tronboxanoen aurkako funtzioa dute, hau da, odol hodiak zabaltzen dituzte eta plaketen metaketa ekiditen dute. Funtzio honengatik botika bezala erabiltzen dira.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) Fischer, Sven; Weber, Peter C.. (1985). «Thromboxane (TX)A3 and prostaglandin (PG)I3 are formed in man after dietary eicosapentaenoic acid: Identification and quantification by capillary gas chromatography–electron impact mass spectrometry» Biomedical Mass Spectrometry 12 (9): 470–476.  doi:10.1002/bms.1200120905. ISSN 1096-9888. (Noiz kontsultatua: 2019-01-03).
  2. (Ingelesez) Seyberth, H. W.; Bonn, R.; Müller, R.; Schweer, H.; Cawello, W.. (1994-04-01). «Metabolism and pharmacokinetics of prostaglandin E1 administered by intravenous infusion in human subjects» European Journal of Clinical Pharmacology 46 (3): 275–277.  doi:10.1007/BF00192562. ISSN 1432-1041. (Noiz kontsultatua: 2019-01-03).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]