Edukira joan

Soin-uhal

Wikipedia, Entziklopedia askea
Soin-uhal
Zakua

Soin-uhala, galtzarbe-uhala[1] edo bandolera muturrak loturik gorputzaren inguruan janzten den uhala da, sorbalda baten eta beste aldeko aldakaren gainean eramaten dena. Bertatik arma bat eskegitzeko balio du, eta landa-zainek eramaten dute, baita kidego militar batzuek ere, bereziki galazko uniformean.[2] 1970eko hamarkadan modan jarri zenetik, moda-enpresa nagusiek beren estilo eta diseinuen katalogoan barne hartutako jantzi mota funtzional eta moldakor bihurtu da.[3]

Aztertu da poltsa honen erabileraren jatorria historiaurrean dagoela, oinetakoak bezala. Poltsa gizonak eskuak erabili gabe gauzak garraiatzeko beharra eta trebetasuna izan zuen une berean sortu zela uste da. Orduantxe hasi ziren armak eta elementu estetikoak sortzen eta larruazalak lantzen, hotzetik babesteko.

Tresnak eramateko premiari esker, tamaina desberdinetako poltsak sortu zituzten animalien larruekin eta hariarekin. Haria, batez ere, animalien tendoiek osatzen zuten, eta behin landu ondoren, erresistentzia handia eskaintzen zuten. Gainera, jostorratzak hezurrekin eginda, poltsak josi ahal izan zituzten, ontzi itxi eta malgu itxura emateko.

Animalien tendoiak izan ziren aurrehistorian gehien erabili ziren lehengaietako bat, josteko, gezi-punta bat zurezko astilari sendotasunez eusteko eta haien sargarritasunari eta beste ezaugarri batzuei kalterik egin gabe.

Bestalde, animalien larruazalak oihalezkoa egiten zuen, gaur egun bezala, berotzeko eta poltsak eta beste objektu batzuk sortzeko, tokiz aldatzeko eta estaltzeko.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Elhuyar Hiztegia
  2. Euskalterm: [Ertzaintza Hiztegia] [2013]
  3. (Gaztelaniaz) «Bandoleras» webdelamoda.com.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]